Με αφορμή μια αποστροφή στο editorial του χθεσινού "αθηνοράματος"
Πόσοι από 'σας προφέρετε τη χώρα των Φίννων Φιν-λανδία και τους κατοίκους της Φιν-λανδούς χωρίς να πιάνεται η γλώσσα σας; Πόσες ελληνικές λέξεις έχουν αυτό το σύμπλεγμα συμφώνων "νλ"; Καμμία. Στην ελληνική γλώσσα ο έρρινος φθόγγος "ν" πριν από υγρό σύμφωνο (λ, ρ) τρέπεται στο αντίστοιχο υγρό σύμφωνο. Έτσι, δε λέμε έν-ρινος, αλλά έρρινος, όχι παν-λαϊκός, αλλά παλλαϊκός, όχι έν-λογος, αλλά έλλογος κ.ο.κ. Γιατί λοιπόν κάποιοι επιμένουν ότι πρέπει να λέμε Φιν-λανδία και Φιν-λανδός διακινδυνεύοντας να σταμπουλήξουμε τη γλώσσα μας;
Αν ανοίξετε κανα παλιο-λεξικό ή καμμιά παλιο-γεωγραφία - σαν αυτά που έχω σπίτι μου - θα δείτε ότι η χώρα των Φίννων λέγεται, πολύ σωστά, Φιλλανδία (κι οι κάτοικοί της Φιλλανδοί), όπως επιβάλλουν οι κανόνες της ελληνικής γλώσσας - όχι, τι λέει το λεξικό του Μπαμπινιώτη δεν γνωρίζω, ούτε μ' ενδιαφέρει. Το Φινλανδία αποτελεί σαφέστατα βαρβαρονεολογισμό που πασχίζει να πατήσει στην ξενική προέλευση της λέξης (από το Finland, που κυριολοκτικά σημαίνει η χώρα των Φίννων) για να διακαιολογήσει τη γλωσσική ακροβασία που μας επιβάλλει. Η Φιλλανδία είναι εξελληνισμένη μορφή, άρα πρέπει να ακολουθήσει τους κανόνες της ελληνικής. Όσοι κόπτονται για την αυστηρότητα της μορφής ας χρησιμοποιούν τη μη εξελληνισμένη λέξη Φίνλαντ. Ή ακόμη και την λέξη Σουόμι, όπως, δηλαδή, οι ίδιοι οι κάτοικοι αποκαλούν τη χώρα τους!
1 σχόλιο
Και φυσικά είναι Φραγκφούρτη και όχι Φρανκφούρτη
Εσείς τι λέτε;