Αντίο Μπάμπη Ακτσόγλου, μεγάλε κινηματογραφικέ μας δάσκαλε. Η κριτική ματιά σου θα μας λείψει αφάνταστα. Είθε τουλάχιστον να βρεις καλή παρέα εκεί πάνω, με τον Γκρίφφιθ, τον Αϊζενστάιν, τον Τσάπλιν, τον Γουέλς, τον Βισκόντι, τον Φελλίνι Παζολίνι, τον Τρυφφώ, τον Μπουνιουέλ, τον Όζου, τον Κουροσάουα, κι ας με συγχωρήσουν όσους ξέχασα.
Υ.Γ. Χαιρετισμούς στο Βασίλη Ραφαηλίδη
2 σχόλια
Αντίο σε ένα πραγματικό δάσκαλο που χάθηκε στη μελέτη, τη σύγκριση και την κριτική του κινηματογράφου. Τον Φελίνι δεν τον θέλει στην παρέα του, το δήλωσε ότι είναι κομφορμιστής. Ο ίδιος αντικομφορμιστής πολέμησε και ξεχώρισε για τις ιδέες του.
Φωτιά θα πέσει να με κάψει! Αντί για Παζολίνι έγραψα Φελλίνι (που εμένα πάντως μου αρέσει)! Να 'σαι καλά αγαπητέ Δείμε που το επεσήμανες!
Εσείς τι λέτε;