Το Ροζ και το Κίτρινο

Δεν πρέπει να υπάρχει σώφρων άνθρωπος που να νομίζει πως το «σκάνδαλο» Ζαχόπουλου αφορά κάτι περισσότερο από ένα προσωπικό ηθικό παράπτωμα, όπως ο ίδιος το χαρακτήρισε, του επίδοξου αυτόχειρα. Εκτός αν το επί ένα μήνα πες, πες, κάτι θα μείνει του έγκυρου τύπου και των έγκριτων ΜΜΕ που φωνάζουν για πολιτικές διαστάσεις του σκανδάλου μας έχει νεκρώσει τις στοιχειώδεις νοητικές λειτουργίες.

Για ένα μήνα, λοιπόν, ο τύπος υπαινίσσεται πολιτικό σκάνδαλο, πλην όμως τίποτε δεν αποκαλύπτεται. Η σκανδαλολογία εξάπτει τη φαντασία αλλά αρνείται να την υποστασιοποιήσει. Γιατί λοιπόν τόσες μέρες σκάνδαλα ακούμε και σκάνδαλα δεν βλέπουμε; Γιατί προφανώς δεν υπάρχει κανένα σκάνδαλο παρά μόνο σκανδαλολογία. Σκανδαλολογία για τις υπερεξουσίες του πρώην γενικού γραμματέα, για ευνοιοκρατία, για στημένους διαγωνισμούς κλπ. κλπ. «Ειδήσεις», δηλαδή, του καθημερινού ρεπορτάζ κάθε μέσου. Αν πράγματι μόλις τώρα τα ανακάλυψαν όλα αυτά τότε θα έπρεπε να έχουν απολύσει τους συντάκτες που έχουν το ρεπορτάζ του Υπουργείου Πολιτισμού.

Υπό κανονικές συνθήκες το θέμα αυτό θα έπρεπε να είχε περάσει σε δεύτερο πλάνο μετά από δυο - τρεις μέρες. Το αναψυκτήριο του κου Μαγγίνα που ήταν εξόχως μεγαλύτερο σκάνδαλο, ξέφτισε πολύ πιο γρήγορα.
Τι κρατάει λοιπόν την υπόθεση επί ένα μήνα ως πρώτο θέμα; Πολύ απλά, η σχέση του κου Ζαχόπουλου με τον πρωθυπουργό. Ο πραγματικός στόχος των μέσων είναι η εικόνα του πρωθυπουργού και το μέσον (και παράπλευρη απώλεια) η δημόσια διαπόμπευση του στενού συνεργάτη του.

Την υπόθεσή μας αυτή επιβεβαίωσε αυτό το ρεπορτάζ στην «Ελευθεροτυπία» τo περασμένo Σάββατο (12 Ιαν). Η καλή και σοβαρή εφημερίδα έχει πρωτοστατήσει στην άκρατη αλλά άκαρπη σκανδαλολογία του τελευταίου μήνα, όπως πολύ κομψά μας παρουσιάζουν οι Θεαμαπάτες & Δικτυώματα. Το ρεπορτάζ αναφέρεται σε «βίλα» του μουσικοσυνθέτη Σταμάτη Σπανουδάκη που χτίστηκε με μέθοδο ανάλογη του Μαγγίνειου Αναψυκτηρίου, μέθοδο που μάλλον δεν μετήλθε μόνο ο εν λόγω μουσικοσυνθέτης καθώς «στην ίδια γειτονιά βρίσκονται οι πολυτελείς κατοικίες γνωστών καλλιτεχνών, ενώ λίγο πιο πάνω υπάρχουν και πιο φτωχικά σπίτια», όπως επί λέξει αναφέρει το ρεπορτάζ.

Το ενδιαφέρον της υπόθεσης, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, δεν είναι ότι η βίλα Σπανουδάκη χτίστηκε το 1988, ούτε ότι παραβιάστηκαν οι όροι της οικοδομικής άδειας, ούτε ότι ο κ. Σπανουδάκης πλήρωσε πρόστιμο γι' αυτές, αλλά ότι «στους ένθερμους θαυμαστές του [...] περιλαμβάνεται και το ζεύγος Καραμανλή»! Να λοιπόν τα αίτια της κακοδαιμονίας της χώρας, ο πρωθυπουργός της θαυμάζει έναν μουσικοσυνθέτη που έχτισε πριν είκοσι χρόνια αξιοποιώντας τα παράθυρα του νόμου και την αβελτηρία της διοίκησης!

Εγώ τώρα γιατρέ μου πρέπει να υποθέσω πως ο Γ. Παπανδρέου δεν θαυμάζει ούτε τον κ. Σπανουδάκη ούτε κανέναν από τους καλλιτέχνες γείτονές του;