Εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη

Ενώ η ανεξάρτητη Ελληνική Δικαιοσύνη καινοτομεί στο παγκόσμιο νομικό σύστημα χαρακτηρίζοντας ως παράνομες πράξεις που δεν έχουν ακόμη τελεστεί και ενώ ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου υποδύεται τον εκπρόσωπο τύπου των Υπουργείων Εργασίας και Ανάπτυξης, υποδεικνύοντας κατ'αυτόν τον τρόπο και τις αποφάσεις των δικαστηρίων όπου θα κρινόταν τόσο η νομιμότητα των απεργιών όσο και η βασιμότητα των αγωγών «αγανακτισμένων» επαγγελματιών και καταναλωτών, την ίδια στιγμή λοιπόν, στην αντίπερα όχθη του Αιγαίου, ο Τούρκος ομόλογος του κ. Σανιδά ζητεί να τεθεί εκτός νόμου ...το ίδιο το κυβερνών κόμμα, επομένως, συνεκδοχικά θα λέγαμε, και η εκπεφρασμένη βούληση της πλειοψηφίας του Τουρκικού λαού! Αν στην Ελλάδα η «ανεξάρτητη» Δικαιοσύνη εμφανίζεται συχνά πρόθυμη να υπηρετήσει το κράτος - και σε άλλες εποχές και το παρακράτος - η Τουρκική «ανεξάρτητη» Δικαιοσύνη δεν κρύβει την υποταγή της στο εκεί «βαθύ κράτος». Κατά τα λοιπά και οι δυο άσπονδοι σύμμαχοι είναι υποδείγματα λειτουργίας δημοκρατικών θεσμών - υπό τον όρο ότι στους θεσμούς της εκτελεστικής εξουσίας περιλαμβάνεται κι ο εισαγγελέας του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου.

Πριν βιαστεί κανείς να χαρακτηρίσει πρωτοφανείς τις παρεμβάσεις της Ελληνικής Δικαιοσύνης να θυμίσουμε ότι πρόκειται για την ίδια δικαιοσύνη που καταδίκασε σε θάνατο τον Κολοκοτρώνη κατ' εντολή του Άρμανσμπεργκ και για την ίδια δικαιοσύνη που πρόθυμα προμήθευσε τον δοτό πρωθυπουργό στους Απριλιανούς πραξικοπηματίες - τον ομόλογο του κ. Σανιδά εντελώς συμπτωματικά.