Τώρα που επιβεβαίωσα ότι στον αδικοχαμένο Αλέξη άρεσαν ιδιαίτερα οι Dead Kennedys, δεν μπορώ να φανταστώ πιο ταιριαστό αποχαιρετισμό από αυτόν που ζήσαμε τις τελευταίες μέρες - κι ας με συγχωρήσουν οι οικείοι του.
Κι αφού ούτε τα νιάτα έχω πια, ούτε το βάρος εκεί που πρέπει να κάνω κάτι ουσιαστικότερο, θ' αρκεστώ σ' ένα τραγούδι που θ' άρεσε, φαντάζομαι, και σ' εκείνον.
Οι στίχοι εδώ.
2 σχόλια
Κι όμως για ρέκβιεμ είναι καλό, υπό τις παρούσες περιστάσεις.
polu kalo, epeses mesa...
Εσείς τι λέτε;