Όμως πάντοτε υπήρχε μια σύγκρουση συμφερόντων σχετικά με την αστυνόμευση. Η αστυνομία υποτίθεται ότι προλαμβάνει το έγκλημα και κρατάει τους δρόμους ασφαλείς. Αλλά αν το πετύχει αυτό τότε βρίσκεται χωρίς να έχει δουλειά να κάνει. Έχει ισχυρό συμφέρον να υπερτονίζει τις απειλές και, ενδεχομένως, να εξασφαλίζει ότι ορισμένες από τις απειλές αυτές θα πραγματοποιηθούν. Αυτό εξηγεί τι διαπιστώνω σε κάθε μία διαδήλωση, όπου ειρηνικοί διαδηλωτές γίνονται μανιασμένος όχλος μόνον όταν επιτίθεται η αστυνομία. Η αγρίως δυσανάλογη και αχρείαστη βία που έχω δεί μερικές φορές να εφαρμόζει η αστυνομία είναι ό,τι πιο σίγουρο για να προκαλέσει αντίδραση.Τάδε έφη ο υπαράνω αναρχικομμουνιστικής και αντιεξουσιαστικής υποψίας George Monbiot στο blog του στη Guardian.
Αν τα πράγματα είναι έτσι, τότε η αστυνομία δεν χάνει τίποτε. Μπορεί πού και που να τ' ακούσει από βουλευτές ή από την επιτροπή διαμαρτυριών κατά της αστυνομίας. Δεν φαίνεται να της καίγεται καρφί. Καλλιεργώντας στον κόσμο την ιδέα ότι ανα πάσα στιγμή στους δρόμους θα μπορούσε να ξεσπάσει ένα κύμα καταστροφικής βιαιότητας, ποια κυβέρνηση θα τολμούσε να περιορίσει τον προϋπολογισμό της αστυνομίας;
Rioting Police?
Αναρτήσεις
4 σχόλια
Ο Ρούντολφ Τζουλιάνι εφαρμόζοντας το δόγμα της μηδενικής ανοχης κατέστηε τη ΝΥ μια από τις ασφαλέστερες πόλεις στον κόσμο. Δεν είχε, προφανώς, διαβάσει Μάνβιοτ και Γκάρντιαν.
@Ρ.Ρ.
Πρώτον, το σχόλιό σας είναι άσχετο.
Δεύτερον, το δόγμα της μηδενικής ανοχής έχει καταστήσει τις ΗΠΑ τη χώρα με τη μεγαλύτερη αναλογία φυλακισμένων στον κόσμο. Υπάρχει η λογική που λέει ότι όλα στον κόσμο μας είναι καλά καμωμένα γι' αυτό πρέπει να κλείσουμε όλους τους εγκληματίες στη φυλακή (γιατί όχι και να τους «καθαρίσουμε»). Υπάρχει και η λογική που λέει ότι αν έχουμε κλείσει τόσο πολλούς ανθρώπους στη φυλακή τότε κάποια πράγματα στον κόσμο μας δεν είναι καλά καμωμένα.
Ο Τζουλιάνι δεν έχει αντιληφθεί ότι το σύστημα ενθαρρύνει την εγκληματικότητα ή είναι επαναστάτης; Διότι ο μονβιοτ μας λεέι ότι το σύστημα συντηρεί την εγκληματικότητα.
Η ΝΥ και ο Τζουλιάνι σε σχέση με την εγκληματικότητα δείχνει δύο πράγματα.
1. Οτι οι προβεβλημένοι(πολιτικοί, διανοούμενοι, καλλιτέχνες) που αντιδρούν στην εφαρμογή του δόγματος της μηδενικής ανοχης έχουν οπωσδήποτε κοινά προσωπικά συμφέροντα με τους παρανόμους.
2, Υπάρχει πάντα ικανό απόθεμα ηλιθιότητας σε πολλούς άλλους ανθρώπους που μπορεί να πειστούν ότι η μηδενική ανοχή είναι κακή παρότι τα αποτελέσματα είναι εμφανέστατα θετικά για όλους και κυρίως για τους φτωχούς.
Η ΝΥ είναι πια ασφαλής και εγινε με τη μέθοδο του Τζουλιάνι. Αυτό δεν αλλάζει όσο και να χτυπιούνται οι προοδευτικάριοι, οι περισσότεροι από τους οποίους τονίζω ότι προφανώς έχουν προσωπικό συμφέρον για την επικράτηση της παρανομίας.
@ Ρ.Ρ.
Ενδεχομένως να σας ενδιαφέρει να πληροφορηθείτε ότι, όπως λέει εδώ, εδώ κι εδώ, αφ' ενός η ΝΥ είχε γίνει μια πολύ ασφαλής πόλη πριν ο Τζουλιάνι εφαρμόσει το δόγμα της μηδενικής ανοχής και αφ' ετέρου η εφαρμογή του δόγματος της μηδενικής ανοχής γενικά δεν έδειξε να έχει επίδραση, θετική ή αρνητική, στις στατιστικές της εγκληματικότητας. Βέβαια, αυτά τα γράφουν προβεβλημένοι διανοούμενοι, καθηγητές εγκληματολογίας, οπότε η άποψή τους μάλλον δεν μπορεί να έχει την ίδια βαρύτητα μ' αυτή μερικών ιδεοληπτικών υπερδεξιών.
Αλήθεια, το ότι η αριθμός αυτών που εκτίουν διάφορες ποινές στις ΗΠΑ από 1,8 εκατ. που ήταν το 1980 αυξήθηκε σε 7,3 εκατ. το 2007 πώς το εξηγείτε; Έχουμε μείωση ή αύξηση της εγκληματικότητας; Σας φαίνεται φυσιολογικό το 3+% των ενηλίκων μιας χώρας να εκτίει ποινή για κάποιο έγκλημα;
Εσείς τι λέτε;