...ελπίζω να μην τριτώσει το κακό, αν και τόσο ο Μπέργκμαν, όσο κι ο Μικελάντζελο Αντονιόνι εχτές, έφυγαν πλήρεις ημερών.
Η - κλασσική πια - σκηνή είναι από το πολυσυζητημένο Μπλόου Απ.
...και μια «έκλειψη»
Όσο για 'μένα, βλέπω την ελευθερία σαν ένα φάντασμα που όλο προσπαθούμε να το πιάσουμε κι όλο μας ξεφεύγει, αφήνοντας στα δάχτυλά μας μια υγρασία ομίχλης. (Luis Buñuel)
Ποιός είμαι
- Unknown
Εμού του ιδίου
Δείτε κι αυτά
Τι μας λέτε
Τι σας λέμε
Αρχείο
Ετικέτες
Αναρτήσεις
Ενδιαφέροντα
(κατάλογος ημιτελής)
- Ange-ta
- checkpoint
- Ο Δείμος του Πολίτη
- doncat
- Electronic Frontier Foundation
- [Existen's a] fuzzy burlesque
- Ergato
- Z Net
- Ζαχαρίας Δεντοφτιάχνω
- Θεαμαπάτες & Δικτυώματα
- In a body
- Το ιστολόγιο του εξαποδώ
- ΚΙΜΠΙ
- Lalalala
- Μαύρος Γάτος
- Παραφωνιάδες
- Парвус клуб
- (sic)
- Συκο-Φάντης Μπαστούνι
- Τσουκνίδα
- Free Software Foundation
- ...
- ...
Το περιεχόμενο υπόκειται στην άδεια Creative Commons Αναφορά - Παρόμοια Διανομή 3.0.
2 σχόλια
Φοβάμαι οτι, όπως και οι υπόλοιποι μεγάλοι κινηματογραφιστές του 20ου αιώνα, ούτε κι αυτοί αφήνουν "απογόνους"...
Μήπως τα μέχρι στιγμής καλλιτεχνικά "ψελλίσματα" στα ψηφιακά μέσα, υποδεικνύουν το πλαίσιο για μια μεγάλη συνθετική "μετακινηματογραφική" τέχνη;
Βέβαιο είναι, οτι τόσο η βαθύτητα του Μπέργκμαν, όσο και η μαγεία του Αντονιόνι, περάσαν στην κοινή πολιτιστική κληρονομιά. Μακάρι όλοι οι νεώτεροι να γνωρίσουν αυτούς τους κλασσικούς!
Πραγματικά είναι μεγάλες απώλειες, αν κια ήταν λήρεις ημερών. Πολύ φτωχότερος ο σημερινός κινηματογράφος πια.
Εσείς τι λέτε;