Γνωρίζετε πως αν ακούτε ραδιόφωνο στη δουλειά παραβιάζετε το νόμο για την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων; Όχι; Ε, όταν θα σας φυτέψουν τσιπάκι στον εγκέφαλο ώστε να πληρώνετε royalties (με αυτόματη χρέωση της πιστωτικής σας κάρτας) κάθε φορά που σιγοτραγουδάτε έναν σκοπό, τότε θα το μάθετε για τα καλά!
Όσο για 'μένα, βλέπω την ελευθερία σαν ένα φάντασμα που όλο προσπαθούμε να το πιάσουμε κι όλο μας ξεφεύγει, αφήνοντας στα δάχτυλά μας μια υγρασία ομίχλης. (Luis Buñuel)
Ποιός είμαι
- Unknown
Εμού του ιδίου
Δείτε κι αυτά
Τι μας λέτε
Τι σας λέμε
Αρχείο
Ετικέτες
Αναρτήσεις
Ενδιαφέροντα
(κατάλογος ημιτελής)
- Ange-ta
- checkpoint
- Ο Δείμος του Πολίτη
- doncat
- Electronic Frontier Foundation
- [Existen's a] fuzzy burlesque
- Ergato
- Z Net
- Ζαχαρίας Δεντοφτιάχνω
- Θεαμαπάτες & Δικτυώματα
- In a body
- Το ιστολόγιο του εξαποδώ
- ΚΙΜΠΙ
- Lalalala
- Μαύρος Γάτος
- Παραφωνιάδες
- Парвус клуб
- (sic)
- Συκο-Φάντης Μπαστούνι
- Τσουκνίδα
- Free Software Foundation
- ...
- ...
Το περιεχόμενο υπόκειται στην άδεια Creative Commons Αναφορά - Παρόμοια Διανομή 3.0.
4 σχόλια
Είναι παλιό αυτό Vrennus. Μάλιστα έχει γίνει συζήτηση στη χώρα μας με πρόστιμα της ΑΕΠΙ μέχρι και σε τσαγκάρηδες.
Αν θέλεις μπορούμε να το ψάξουμε και να ανακινήσουμε το θέμα.
Να συμπληρώσω πως τοθέμα των πνευματικών δικαιωμάτων, με τον τρόπο που αυτό τίθεται τα τελευταία χρόνια από τις πολυεθνικές, έχει να κάνει με το σύνολο της πνευματικής παραγωγής και όχ μόνο με τη μουσική. Έχουν φτάσει στο σημείο να πατεντάρουν ή να προσπαθήσουν να πατεντάρουν είδη ζωικά ή φυτικά είδη ή ακόμη και ανθρώπινα γονίδια.
Ήταν πράγματι ένα μεγάλο αστέιο όταν ανακοινώθηκε τούτη η είδηση. Εγώ πάντως γέλασα πολύ.
Πολύ φοβούμαι πως η υπόθεση δεν είναι καθόλου για γέλια, Δείμε. Ο - αντίστοιχος - Βρετανός ανακριτής έκρινε πως η υπόθεση είχε επαρκή βάση για να παραπεμφθεί στο ακροατήριο, κι αυτό είναι αρκετό για να αφαιρέσει κάθε στοιχείο ιλαρότητας. Ήδη. οι επιχειρήσεις πχ. έχουν πια κάθε λόγο να απαγορεύουν στους υπαλλήλους τους ν' ακούν μουσική την ώρα της δουλειάς, για ν' αναφέρω την πιο άμεση συνέπεια. Η βιομηχανία της διασκέδασης (μουσική, ταινίες κλπ.) επιδιώκει ν' ανατρέψει ριζικά τον τρόπο που «καταναλώνουμε» τα εμπορεύματά της προσβλέποντας σε μια λογική τύπου pay-per-view, δηλαδή, να πληρώνουμε κάθε φορά που ακούμε ένα τραγούδι ή βλέπουμε μια ταινία, αντί να πληρώνουμε άπαξ τη στιγμή που αγοράζουμε το CD ή το DVD όπως σήμερα.
Εσείς τι λέτε;