Πολλοί από εμάς ανησυχούν για το ενδεχόμενο μιας περιβαλλοντικής καταστροφής από την πιθανότητα ατυχήματος στο πυρηνικό εργοστάσιο του Κοζλοντούι στη Βουλγαρία, ελάχιστοι όμως φαίνεται να γνωρίζουν ότι μια περιβαλλοντική καταστροφή ήδη συντελείται λίγο πιο πέρα από τα ανατολικά παράλια των νησιών μας - και τα δύο αποδεικνύουν ότι οι προκλήσεις και τα προβλήματα της εποχής μας υπερβαίνουν τα στενά πλαίσια του παραδοσιακού εθνικού κράτους.
Στην περιοχή της αρχαίας Περγάμου και σε άλλες περιοχές της δυτικής Τουρκίας, δίπλα στα παράλια του Αιγαίου δηλαδή, οσονούπω και στο όρος Ίδη της Ομηρικής Τροίας, λειτουργούν από χρόνια ορυχεία χρυσού που εφαρμόζουν την μέθοδο της κυάνωσης. Πρόκειται για μια εξαιρετικά επιθετική προς το περιβάλλον διεργασία που χρησιμοποιεί κυανιούχα άλατα και τεράστιες ποσότητες νερού για να αποσπάσει ψήγματα του πολύτιμου μετάλλου από ολόκληρα βουνά γης. Η διεργασία παράγει μεγάλες ποσότητες τοξικών κυανιούχων ενώσεων που μπορούν να καταστρέψουν ολόκληρα οικοσυστήματα ενώ η αποβαλλόμενη ιλύς είναι έντονα αλκαλική (καυστική) και πλούσια σε βαρέα μέταλλα. Αν και έχουν εκδοθεί αποφάσεις τουρκικών δικαστηρίων που απαγορεύουν τη λειτουργία τους, οι επιχειρήσεις που εκμεταλλεύονται τα ορυχεία φαίνεται πως έχουν βρει τρόπους να τις παρακάμπτουν.
Στη χώρα μας, ευτυχώς, οι αντιδράσεις των πολιτών και οι αποφάσεις των δικαστηρίων εμπόδισαν ανάλογη περιβαλλοντική καταστροφή που μας επιφυλασσόταν από τη λειτουργία των Mεταλλείων Kασσάνδρας. Τέτοια «ανάπτυξη» να μας λείπει...
Διαβάστε κι εδώ.
Υ.Γ. Στης Ange-ta διάβασα ότι τρέχει ένα blogo-παιγνίδι με θέμα πώς φανταζόμαστε τον κόσμο μετά από 50 χρόνια. Αυτή εδώ η δημοσίευση θα μπορούσε να είναι η δική μου συνεισφορά. Αλλιώς θα μπορούσε να ξεκινά κάπως έτσι:
Εν αρχή ην το χάος...
H (επόμενη) καταστροφή της Τροίας
Αναρτήσεις
6 σχόλια
distihos omos file sto Stratoni eksorisete ouranio apla to stelnoun ke to epeksergazonte apo do ke apo eki .
Καλησπέρα φάντασμα της ελευθερίας.
Εγώ λέω, σαν απάντηση της ερώτησης εσείς τι λέτε, να μας κάνεις μια πιο αναλυτική θεώρηση του 2058!
Περιμένω.
Επίσης σου ετοιμάζω ποστ για τα πυρηνικά!
Προς το παρόν πλακώνομαι με επιστημονες τους Χάρβαρντ, για τα ΓΤ
Ange-ta,
είναι, νομίζω, προφανές ότι δεν τρέφω ανάλογη αισιοδοξία με 'σένα (όπως φαίνεται στη δημοσίευσή σου) για το μέλλον της ανθρωπότητας. Μακάρι οι προβλέψεις μου να είναι άστοχες και το μέλλον να είναι όσο ρόδινο το περιγράφεις.
Νομίζω δεν έχει νόημα να «πλακώνεσαι» με τους επιστήμονες για τα ΓΤ. Τα ζητήματα που εγείρονται από τα ΓΤ είναι πρωτίστως κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής τάξης κι όχι φυσικά αμιγώς επιστημονικής στην οποία, υποθέτω, θα περιορίζονται οι συνομιλητές σου.
Οχι βέβαια, δεν είναι μόνο επιστημονικό. Αλλά είναι και αυτο. Αν δηλαδή τα ΓΤ ήταν άκακα και απλώς ήταν θέμα επιβολής μιας παγκόσμιας επικυριαρχίας
(Κισινγκερ: Οποιος είναι κυριος των πετρελαίων είναι κύριος εθνών, όποιος είναι κύριος των τροφών είναι κύριος των λαών)
δεν θα με νοιαζε. Θα έλεγα, αλλη μια αιτία επικυριαρχίας. Κάποτε θα σταματησει. Αλλά, αυτο το παιχνίδι δεν έχει επιστροφή, ούτε σταματημό.
Σιγά - σιγά, ή ανθρωπότητα συγκλίνει.
Τα ΓΤ, τα χημικά, η ρύπανση των υδάτων και των θαλασσών, η υπερθέρμανση του κλίματος, τα πυρηνικά.. όλα έχουν μια τελεολογία!
Και πια, δεν μπορείς να μη φωνάξεις: Τι έχουν πάθει οι επιστημονες;;;
Απο που να αντλίσεις ελπίδες;
Κοιτάω το εγγόνι μου και σκέφτομαι, σε τι κόσμο ήρθε. Σήμερα τσακωνονταν με τη γάτα γιατι του πήρε ενα (1) μακαρόνι.
Ανακάλυψα ενα μπλόγκ με αναρτησεις με πολύ ευαισθησία.
http://alitispress.blogspot.com/
"Στης Ange-ta διάβασα ότι τρέχει ένα blogo-παιγνίδι με θέμα πώς φανταζόμαστε τον κόσμο μετά από 50 χρόνια."
M' αυτά κάθεστε και ασχολείστε; Δε πα να βρείτε καμιά δουλειά να κάνετε, χαραμοφάηδες, αντί να γράφετε όλη μέρα στον υπολογιστή σας;
Το ενδεχόμενο η δουλειά μας να είναι να γράφουμε όλη τη μέρα στον υπολογιστή μας το εξετάσατε αγαπητέ Ανώνυμε; ;-)
Υ.Γ. Ενδιαφέρον να μας αποκαλείτε χαραμοφάηδες όταν χαραμίζετε 20 λεπτά του (εργάσιμου;) χρόνου σας σε τούτο εδώ το blog και ποιος ξέρει πόσα στης Ange-ta πριν και στου it-is μετά!
Εσείς τι λέτε;