The Aviator

Τι να γνώριζε άραγε ο Μάρτιν Σκορτσέζε για τις σχέσεις πολιτικής - κεφαλαίου; Μάλλον ούτε τη χώρα μας, ούτε τα «μαύρα ταμεία» της Siemens είχε στο νου του όταν γύριζε την ταινία The Aviator, με θέμα τη ζωή του Χάουαρντ Χιουζ. Ως γνωστόν (;) οι δουλειές πέρα απ' τον Ατλαντικό γίνονται κάπως διαφορετικά. Οι παρακάτω απολαυστικοί διάλογοι είναι από την (δημόσια) κατάθεση του Χάουαρντ Χιουζ στην εξεταστική των πραγμάτων επιτροπή του γερουσιαστή Μπρούστερ που ερευνούσε, τι άλλο, διασπάθιση δημοσίου χρήματος:

Γερουσιαστής Μπρούστερ: Τα 170.000 δολ. δόθηκαν στην Αεροπορία με τη μορφή σουιτών σε ξενοδοχεία, μετοχών της ΤWΑ και γυναικείας συντροφιάς. Τώρα, θα μπορούσον όλα αυτά να θεωρηθούν δωροδοκίες;

Χάουαρντ Χιουζ: Ναι, υποθέτω πως θα μπορούσαν.

Γ.Μ.: Μπορείτε να το επαναλάβετε;

Χ.Χ.: Είπα, ναι, υποθέτω πως θα μπορούσαν να θεωρηθούν δωροδοκίες.

Γ.Μ.: Λοιπόν, θα θέλατε να μας το εξηγήσετε αυτό, κ. Χιουζ;

Χ.Χ.: Φοβούμαι πως δεν γνωρίζετε πώς λειτουργεί η αγορά της αεροπορίας, κ. Γερουσιαστά. Βλέπετε, το να βγάζουμε έξω τους αξιωματούχους της Αεροπορίας είναι συνηθισμένο στη δουλειά μας. Είναι που όλοι θέλουμε τις μεγάλες συμβάσεις. Όλες οι μεγάλες αεροπορικές εταιρείες το κάνουν. Δεν ξέρω αν είναι καλό σύστημα...
Καλό για ποιον κ. Χιουζ; Πάντως κι ο γερουσιαστής δεν ήταν κανένας άγιος. Η υπόθεση είχε ζουμερό παρασκήνιο:
Χ.Χ.: Στις 12 Φεβρουαρίου, στο ξενοδοχείο Mayflower, μου είπατε ή δεν μου είπατε ότι αν πουλούσα την TWA στην Pan Am όλη αυτή η έρευνα θα σταματούσε;
Τι ερευνούσε η επιτροπή είπαμε;
Χ.Χ.: Δεν είναι αλήθεια ότι ο Χουάν (Τρίππε, το αφεντικό της Pan Am) έδωσε 20.000 δολ. χορηγία για την προεκλογική εκστρατεία σας; Εννοώ, μου μιλούσε σαν να δουλεύατε γι' αυτόν.
Ολόκληρος γερουσιαστής να δουλεύει για επιχειρηματία; Και καλά, τι δουλειά του έκανε;
Χ.Χ.: Ποιος συνέταξε το νομοσχέδιο; Ποιος το έγραψε; [...] Εδώ το έχω. Ίσως σος φρεσκάρω τη μνήμη. «Νομοσχέδιο 987 για τροποποίηση του Νόμου περί Αεροναυτιλίας». Εσείς το εισηγηθήκατε στη Γερουσία. Ένα σωρό λέξεις. Εσείς τις γράψατε όλες; Γράψατε καμμία απ' αυτές; Το νομοσχέδιο γράφτηκε από στελέχη της Pan Am με τρόπο που να της δίνει το μονοπώλιο στα διεθνή ταξίδια!
Αλλά, φυσικά, όλα γίνονται για το καλό της πατρίδας!
Γ.Μ.: Ο Χουάν Τρίππε είναι πατριώτης! Δεν ενδιαφέρεται για το χρήμα.

Χ.Χ.: Σίγουρα θα χαρούν να το ακούσουν οι μέτοχοί του.
Καθ' όσον πατρίδα του μετόχου είναι η τιμή της μετοχής του. Για την ιστορία, ούτε η TWA, ούτε η Pan Am υπάρχουν σήμερα. Όχι πάντως επειδή επήλθε «κάθαρση»!

3 σχόλια

Τάδε έφη Μαύρο πρόβατο

Ωραιότατο! Μας θύμισες και την ταινία - εύγε!

Τάδε έφη βοιωτός

Δεν είναι ίδια περίπτωση. Εκείνο που ενδιαφέρει δεν έιναι να αποδείξουμε ότι οι αμερικανοί είναι άγιοι και οι ελληνες διάβολοι αλλά το αποτέλεσμα.
Το μονοπώλιο της TWA αν ποτέ σχεδιάστηκε δεν υπήρξε ποτέ χάρη στην παρέμβαση των δημοσίων αρχών.

Επίσης εντυπωσιακό και διαφορετικό από τα εγχωρίως διαδραματιζόμενα είναι το ύψος των δωροδοκιών για το μέγεθος της αεροπορικής αγοράς των ΗΠΑ αγοράς. Ούτε κλητήρας στην Εφορία δεν καταδέχεται τέτοια ποσά στην Ελλάδα. Και αυτό το στοιχείο είναι σημαντικό διότι δείχνει ότι ακόμη και στις μίζες υπάρχει μια αίσθηση, ένα κρατημα. Εδώ τα εκατ. θεωρούνται στραγάλια.

Τάδε έφη Unknown

Βοιωτέ,

Το αποτέλεσμα είναι ότι και στις δύο όχθες του Ατλαντικού η μηχανή χρειάζεται λαδάκι για να κινηθεί (προς τη σωστή κατεύθυνση). Κι αυτό πέρα από κάθε ηθικολογικό περιεχόμενο, το οποίο ούτως ή άλλως δεν είχα την παραμικρή διάθεση να υπαγορεύσω.

Όπως μπορείς να διαπιστώσεις από τα αποσπάσματα, το μονοπώλιο της PanAm (και όχι της TWA) δεν εμποδίστηκε από τις δημοσιες αρχές αλλά από τις ενέργειες του ίδιου του ενδιαφερόμενου ανταγωνιστή. Όσο για τα ποσά, αφ' ενός θα πρέπει να προσθέσεις ένα ακόμη μηδενικό για να έρθουν σε σημερινές τιμές, αφ' ετέρου οι 20.000 δολ. (που το 1946 στο αραιοκατοικημένο Maine θα πρέπει να ήταν κολοσσιαίο ποσό για προεκλογική εκστρατεία) ήταν μόνο μία από τις «χορηγίες».

Η ουσία, νομίζω, έγκειται στο γεγονός ότι ο εξαγορά άλλοτε μεγάλων συμβάσεων άλλοτε ευνοϊκού θεσμικού καθεστώτος θεωρείται λίγο - πολύ αυτονόητη πρακτική από τους ενδιαφερομένους, όπως μαρτυρεί και ο υπεράνω αναρχοκομμουνιστικής υποψίας Σκορτσέζε, αποδεικνύοντας ότι οι ενέργειες της διοίκησης και της πολιτικής εξουσίας υπαγορεύονται από τους εκάστοτε συσχετισμούς ισχύος της οικονομικής εξουσίας.

Εσείς τι λέτε;