Σαράντα χρόνια πριν μπορεί να χρειαζόταν ένας σπουδαίος καλλιτέχνης για να αποκαλύψει και να ανατμήσει τη διεστραμμένη σεξουαλικότητα που με περισσή υποκρισία κρυβόταν πίσω από τη βιτρίνα του κομφορμιστικού καθωσπρεπισμού της αστικής τάξης. [1]
Σήμερα είναι η ίδια η αστική τάξη που ανάγει σε (ηδονοβλεπτική) τέχνη την ίδια τη διεστραμμένη σεξουαλικότητα της, χειραφετημένη πλέον από τον υποκριτικό καθωσπρεπισμό της, ταυτόχρονα όμως διαλαλεί ότι οι ερωτικές σχέσεις δεν είναι οικονομικές σε τελευταία ανάλυση, αλλά οικονομικές - εμπορευματικές κυρίως και κατ' εξοχήν. [2]
Από τη μεριά μας, δε θα έμενε παρά να ρωτούσαμε, αν δεν υποπτευόμασταν το υπερβολικό για τα μεγέθη της τσέπης μας ποσόν: Πόσο πάει;
Олга
Αναρτήσεις
13 σχόλια
Το ζήτημα ποιο είναι?
1. Τα βίτσια?
2. Τα βίτσια της αστικής τάξης?
3. Το πορνό ως τέχνη?
Ειλικρινά, δεν κατάλαβα. Θα συμφωνούσα με το ειρωνικό πνεύμα ως προς το 3. Γιατί για τα βίτσια γενικώς, περί ορέξεως.... :-)
Όσο η χριστιανική ηθική θεωρεί το σεξ μεμπτό, όσο διδασκόμαστε το μήλο του Αδάμ, τόσο θα το βλέπουμε ως ταμπού. Η αστική τάξη απλά το έφερε στη μόδα. Δεν μπορώ να πω ότι η συμβολή της είναι μιρκή προς το προοδευτικότερο, αφού χάρη σε αυτήν αυτή τη στιγμή μιλαμε τόσο ελεύθερα. Ένα κίνημα ήταν και το σεξουαλικό άμεσα συνειφασμένο με τη γευναικεία χειραφέτηση.
Πόσο πάει το Taschen ή η Τάσαινα; ;-)
Το ζήτημα τελικά είναι «πόσο πάει», με την κατ' εξοχήν έννοια που έχει αυτή η έκφραση, αγαπητέ Heinz, και αντιλαμβάνεστε τι εννοώ, αφού αν επρόκειτο για το Taschen και όχι για την «Τάσαινα», Μαύρο Πρόβατο, θα ρωτούσαμε πόσο κάνει (350,00 € στο Amazon ένα από τα 1000 αντίτυπα με ιδιόχειρη αφιέρωση από την Bettina Rheims, πολύγλωσση έκδοση - και δεν τολμώ να φανταστώ το περιεχόμενο της έννοιας «πολύγλωσση» σε μια τέτοια έκδοση).
Εν πάση περιπτώσει, θα μπορούσαμε, νομίζω, να πούμε ότι το υπ' όψιν εκδοτικό εγχείρημα επικυρώνει την μάλλον καθυστερημένη μετάβαση της συζυγικής σχέσης από το καθεστώς της φεουδαρχίας, δηλαδή, από την δουλοπαροικιακού χαρακτήρα σχέση της γυναίκας με τον άντρα της, όπου η γυναίκα είναι «πακτωμένη» στην συζυγική εστία, σχέση που διαφυλάσσεται μέσω μιας αυστηρής, πουριτανικής ηθικής, του ιδανικού της αγνότητας και της εγκράτειας, στο καθεστώς του καπιταλισμού, δηλαδή, από την εμπορευματικού χαρακτήρα σχέση της γυναίκας με τον άντρα της, όπου η γυναίκα πουλάει «ελεύθερα» τη ...σεξουαλική της δύναμη (αν μου επιτρέπεται η αναλογία προς την εργατική δύναμη), ιδιότητα που πρέπει να τεκμηριωθεί - με την έννοια του documentation - και να προβληθεί κατάλληλα προκειμένου το εμπόρευμα να διατηρήσει την αξία του στην αγορά, κάτι που είναι πλήρως ασύμβατο με τις αρχές της πουριτανικής ηθικής. Υπό αυτό το πρίσμα το «Βιβλίο της Όλγας» συνιστά ξεκάθαρη πορνογραφία. Ως εκ τούτου, Δείμε, η «ξεδιαντροπιά» της σύγχρονης αστικής τάξης δεν είναι παρά η άλλη όψη της πουριτανικής ηθικής αφού και οι δύο υπάρχουν για να διασφαλίζουν σχέσεις εκμετάλλευσης. Πραγματικά απελευθερωτική πράξη, και ως εκ τούτου κάθε άλλο παρά πορνογραφία, θα μπορούσε να είναι αν η κάθε Όλγα φωτογραφιζόταν με τον εραστή της (αλλάξτε αριθμό και γένος κατά βούληση) και ανέβαζε ελεύθερα τις φωτογραφίες στο internet!
Δεν είναι φυσικά αστική τάξη εκείνοι που για μερικά φράγκα εκδίδονται στα δήθεν βιβλιοπωλεία.
Εξίσου δεν μπορούν να χαρακτηριστούν συγγραφείς η Μπετίνα ή η κ. Τουσπαιρνωλούς Κατρίν Μ.
Από την άλλη η ηθική επανάσταση που κηρύσσει η αγαπητή Σάρα Πέιλιν και η χριστιανιακή δεξιά με επιστροφή στις αξίες του πρώτου μισού του 20ου αιώνα δεν νομίζω να σε βρίσκει σύμφωνο, αγαπητέ vrennus.
Να υποθέσω ότι προτείνεις κάποιου είδους σοασιαλιστική ηθική;
Ενα σπουδαίο που έχει γράψει κάποιος για την ηθική διάβρωση που ακολούθησε την εποχή των σίξτις λέει: "Μετά τους μεγάλους πολέμους επέρχεται πάντοτε χαλάρωση των ηθών. Από την άποψη ο μαρξισμός και η αριστερά υπήρξε απλώς το προκάλυμμα".
φίλτατε, εννοούσα την ορίτζιναλ Τάσαινα... την Αγγέλικα... όχι τη ρωσσίδα το πακέτο...
Μαύρο Πρόβατο, αν αναφέρεσαι στην Αγγέλικα που νομίζω τότε το «πόσο πάει» είναι εντελώς ρητορικό ερώτημα αφού και άγρια το χέρι της στην τσέπη μας θα βάλει και θα μας απαυτώσει κι από πάνω.
Ρ.Ρίγκαν, δεν θα έλεγα ακριβώς προλετάριο ή μικροαστό τον ...Πυγμαλίωνα της Όλγας - μάλλον για τυπικό εκπρόσωπο της (πολύ μεγαλο)αστικής τάξης τον κόβω. Και φυσικά δεν το έκανε για τα φράγκα, άλλωστε η προβολή του εμπορεύματος δαπάνη συνεπάγεται.
Σοσιαλιστική ηθική. Χμμ, μάλλον θα αγνοείτε ότι η σεξουαλική επανάσταση δεν έγινε τη δεκαετία του '60, όπως πολλοί ανιστόρητοι ισχυρίζονται, αλλά μαζί με την Οκτωβριανή Επανάσταση - ύστερα βέβαια ήρθε ο «Πατερούλης».
Τι σημαίνει «ηθική διάβρωση που ακολούθησε την εποχή των σίξτις»; Κάθε εποχή έχει την ηθική που επιβάλλουν οι σχέσεις κυριαρχίας και εκμετάλλευσης. Αν εσείς βλέπετε «χαλάρωση των ηθών», εγώ βλέπω εμπορευματοποίηση της ερωτικής επιθυμίας.
το μουνί σέρνει καράβια, λέει ο λαός
(και το καυλί αεροπλάνα, για να μην παραπονιέστε οι φεμινίστριες)
καλό είναι βέβαια το μουνί να είναι μουνί και τα καράβια καράβια, αλλά δεν μου λέτε εσείς οι οικονομολόγοι, γιατί δεν ισχύει και εδώ απολύτως ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης, έχω την εντύπωση ότι όσο αυξάνει η ζήτηση, αυξάνει και η προσφορά..
τέλος πάντων, αυτό ότι για όλα φταίει ο χριστιανισμός ελέγχεται, διότι το ταμπού του σεξ το είχαν βάλει και αλλού...
Νομίζω με την ελευθεροστομία μου, καταπολεμώ την Προτεσταντική ηθική και το πνεύμα του Καπιταλισμού (Μαξ Βέμπερ)
Πάντως πάντα το Σεξ με οδηγεί σουρεαλιστικά...
Η αστική τάξη σαφώς και σε καία περίπτωση δεν είδε ποτέ τη γυναίκα μακριά από το στενά δομημένο ρόλο της στην οικογένεια. Ακόμα και σήμερα σε όλο τον κόσμο, η γυναίκα εξακολουθεί να είναι έρμαιο της θέσης που φαλλοκρατικά επέκτησε στην οικογένεια. Ως εκ τούτου ακόμα και όταν εργάζεται δεν παύει να αποτελεί μηχανή αναπαραγωγής και διαπαιδαγώγησης με αυξημένες ευθύνες.
Η φωτογράφηση της Όλγας με εραστές θα έφτανε όχι στην πορνογραφία, αλλά στον εξευτελισμό. Προσωπικά δεν είμαι κατά της πορνείας ή της προνογραφίας κι ούτε τη βλέπω σαν εξευτελισμό της γυναίκας (εφόσον φυσικά το επιθυμεί και η ίδια). Κάθε τι λοιπόν που χτυπά τον πουριτανισμό περί του σεξ θεωρώ ότι κινείται στο σωστό δρόμο. Η ηθική του σεξ δε βλέπει ούτε φύλα ούτε ρόλο φύλων.
@Vrennus
Δύο παρατηρήσεις.
1. Είναι αστείο οι ιντερνετικές περσόνες να διαλέγονται στον πληθυντικό.
2. Ισχυρίζεσαι ότι η σεξουαλική επανάσταση έγινε μετά το Οκτωβριανό Πραξικόπημα στη Ρωσία.
Α. Η Σεξουαλική επανάσταση δεν είναι ένα ζήτημα νομικών διευθετήσεων ούτε καλών προθέσεων. Είναι απείρως πολυπλοκότερη διαδικασία που δεν μπορούσε παρά να λάβει χώρα στην προηγμένη δύση λόγω παράδοσης και οικονομικής δυνατότητας.
Για να το πω σχηματικά σεξουαλική επανάσταση δεν έκαναν οι συντρόφισσες το 1918 που έλαβαν μέρος σε μερικές παρτούζες ούτε η Κρούπσκαγια που δεν χωρούσε να περάσει ούτε στα όπως και να χει ψηλοτάβανα Χειμερινά ανάκτορα από τα κέρατα με τα οποία της στόλιζε το κεφάλι ο ασυγκράτητος-επαναστάτης Λένιν.
Κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο που δεν ήταν σεξουαλική επανάσταση η ενάσχόληση των κοριτσιών του Ρήγα με ό,τι περνούσε και ό,τι πετούσε (με πουλιά δηλαδή) στη μεταπολιτευτική Ελλάδα. Αυτό λέγεται αλλιώς...
Β. Ακόμη όμως κι αν υποθέσουμε ότι έχεις δίκιο και ότι οι πραξικοπηματίες του Οκτώβρη κόμιζαν τη σεξουαλική επανάσταση δεν βλέπω που έχω λάθος. Ενας λόγος παραπάνω γι αυτό που έγραψα: " Μετά τους μεγάλους πολέμους επέρχεται πάντοτε χαλάρωση των ηθών. Από την άποψη αυτή ο μαρξισμός και η αριστερά υπήρξε απλώς το προκάλυμμα".
@δείμος"
...#Προσωπικά δεν είμαι κατά της πορνείας ή της προνογραφίας"...
Ενας συνεπής αριστερός που είναι υπέρ του εκφυλισμού, για αδιευκρίνιστους λόγους.
Απομυθοποιεί τα πάντα για να υπηρετήσει τον μύθο του ορθολογισμού. Τον πλέον επικίνδυνο δηλαδή. Φυσικά φαντάζομαι ότι οι προθέσεις έιναι καλές. Αυτό δεν τις κάνει λιγότερο πολιτικά και κοινωνικά αφελείς και επιζήμιες.
R.R.
Οι έννοιες «κέρατο», «χαλάρωση ηθών» και αυτές που υπαινίσεσαι (ενικός λοιπόν) αναφορικά με τις «Ρήγισσες» αποκτούν περιεχόμενο μόνον εντός μιας πολύ συγκεκριμένης και πουριτανικής τυπολογίας ηθικής, επομένως είναι εντελώς ακατανόητες στα πλαίσια μιας ελευθεριάζουσας, για τα μικροστικά μας δεδομένα, ηθικής.
Πάντως, αναγνωρίζεις, βλέπω, ότι η σεξουαλική επανάσταση έχει οικονομικό περιεχόμενο («...δεν μπορούσε παρά να λάβει χώρα στην προηγμένη δύση λόγω παράδοσης και οικονομικής δυνατότητας»).
Κατά τα λοιπά, συμφωνώ ότι οι «συντροφικές παρτούζες» δεν σημαίνουν κατ' ανάγκη και σεξουαλική επανάσταση, αλλά από την άλλη σεξουαλική ελευθερία a la carte δεν μπορείς να έχεις.
Προσωπικά πάντως, μετά μια ηλικία, έπαψε να με απασχολεί το θέμα της σεξουαλικής ελευθερίας ως ζητούμενο, παρά μόνον θεωρητικά....
:-))))
Εσείς τι λέτε;