Όλοι ξέρουμε ότι το μέγεθος της ελληνικής παραοικονομίας είναι τεράστιο σε σχέση με αυτό των χωρών της Κεντρικής Ευρώπης. Η Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη, ίσως η εγκυρότερη μελετήτρια του φαινομένου, κάποια στιγμή το ανεβάζει στο τρομερό 50% επί του Α.Ε.Π. Μετριοπαθέστερες εκτιμήσεις το τοποθετούν γύρω στο 36% για το 2000. Ας υποθέσουμε ότι, παρά τη διαχρονικά αυξανόμενη τάση της, η παραοικονομία στη χώρα μας παραμένει σ' αυτά τα επίπεδα σήμερα. Πράγμα που σήμαίνει ότι για κάθε 100 € του Α.Ε.Π. υπάρχουν άλλα 36 € «κρυφά», πραγματικός πλούτος μεν, αλλά που ούτε εμφανίζεται στις στατιστικές ούτε, το σπουδαιότερο, μετέχει της κοινής προσπάθειας του έθνους - πληρώνει φόρους, δηλαδή.
Ας υποθέσουμε ότι το κράτος μας καταφέρνει να συλλάβει το μισό της παραοικονομίας, δηλαδή, τα 18 € από τα 36 €. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι μάνι - μάνι το Α.Ε.Π. αναβαίνει κατά ένα ολόκληρο 18%! Καθόλου άσχημα, ε; Ενώ παράλληλα η παραοικονομία περιορίζεται σ' ένα «αξιοπρεπές» 15%, όσο δηλαδή και στις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης. Αλλά τα καλά δεν σταματούν εδώ. Από τα 18 € της παραοικονομίας το κράτος θα μπορούσε να εισπράξει ας πούμε ένα 33% φορολογίας, ποσοστό καθόλου εξωπραγματικό αφού κατά τεκμήριο τα εισοδήματα της παραοικονομίας δεν είναι χαμηλά. Μιλάμε λοιπόν για 6 € επιπλέον φόρους για κάθε 100 € του Α.Ε.Π. αν περιοριστεί η παραοικονομία κατά 50%!
Τώρα, το δημοσιονομικό έλλειμμα (λένε ότι) είναι το 13% του Α.Ε.Π., δηλαδή, 13 € για κάθε 100 € του Α.Ε.Π. Περιορίζοντας το κράτος την παραοικονομία κατά 50%, για κάθε 100 € του Α.Ε.Π., εξασφαλίζει 6 € επιπλέον φόρους, επομένως τα 13 € του ελλείμματος γίνονται 7 €, και 18 € επιπλέον στο Α.Ε.Π. που γίνεται έτσι 118 €, πράγμα που σημαίνει ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα περιορίζεται στο 5,9%! Υποδιπλασιάζεται δηλαδή μόνο και μόνο περιορίζοντας την παραοικονομία κατά 50%. Elementary, dear Watson!
Δεδομένου ότι το δημόσιο χρέος της χώρας μας είναι αστείο σε σχέση με αυτό της Ιρλανδίας, ας πούμε, και των υπόλοιπων γουρουνιών, ενώ το ιδιωτικό χρέος είναι απλώς ασήμαντο δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς ότι το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα βρήκε απλώς πρόθυμα κορόιδα.
Υ.Γ. Μπακάλικη αριθμητική; Πολύ πιθανόν, μην προσπαθείτε όμως να με πείσετε ότι οι λογιστικές αλχημείες του Δ.Ν.Τ. είναι επιπέδου μετασχηματισμού Laplace.
Απλή Αριθμητική
Αναρτήσεις
4 σχόλια
Σωστόοος.
Τα 36 ευρώ της παραοικονομίας είναι μεν κρυφός πλούτος αλλά όχι για πολύ και όχι σε όλο του το ποσό. Αν αφαιρέσουμε το μέρος που μπορεί να αποταμιεύεται, το υπόλοιπο ποσό επανεμφανίζεται στην πραγματική οικονομία ως κτίσιμο μεζονέτας, αγορά εξοχικού, αγορά αυτοκινήτου, σπουδές παιδιών στο εξωτερικό, επισκέψεις σε σκυλάδικα, εξωτικά ταξίδια, κλπ. Εξαιτίας όλων αυτών των δραστηριοτήτων, δημιουργούνται θέσεις εργασίας (π.χ. οικοδόμοι, υπάλληλοι γραφείου, "μαντράδες", κλπ) ενώ άλλες επιχειρήσεις δημιουργούνται και ζουν από αυτά τα αδήλωτα χρήματα (οικοδομικά υλικά, πρακτορεία ταξιδίων, κλπ). Ας μην μιλήσουμε για όσους η παραοικονομία είναι ένας τρόπος να μην βρεθούν στην ανεργία και όχι να πλουτίσουν. Ο μικρομαγαζάτορας που τη βγάζει δεν τη βγάζει υπό φυσιολογικές συνθήκες, μη κόβοντας όλες τις αποδείξεις παίρνει μια παράταση ζωής. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι σε μια χώρα με τόσο εκτεταμένη μικροϊδιοκτησία, τόσο διεφθαρμένο δημόσιο τομέα, τόσο ανεπτυγμένες "υπηρεσίες" και έλλειψη παραγωγής, οι υπολογισμοί που σχετίζονται με την παραοικονομία δεν είναι τόσο "γραμμικοί" όσο φαίνονται εκ πρώτης όψεως. Αυτό δεν σημαίνει ότι υποστηρίζω το καρκίνωμα της παραοικονομίας. Το αντίθετο.
Αχ vrennus, το πράγμα φεύγει από τον ορθολογισμό και πάει στο «όλα για όλα»...
Είναι μάλλον προφανές ότι ο Γιωργάκης είναι απλώς βλαξ.
Οπότε...
Εξαποδώ,
Το να «συλληφθεί» η παραοικονομία δεν σημαίνει να πάψουν οι σχετικές οικονομικές δραστηριότητες, αλλά απλά να καταγραφούν και να φορολογηθούν. Είναι βέβαιο ότι ένα τμήμα της παραοικονομίας αφορά φτωχούς ανθρώπους, όμως το μεγαλύτερο τμήμα της αφορά πραγματικά μεγάλο πλούτο: εργολάβους, γιατρούς, δικηγόρους, μεταπράτες, μιζαδόρους κλπ. Δεν νομίζω ότι έχει αντίρρηση κανείς να συνεισφέρουν όλοι αυτοί το δίκαιο μερίδιό τους στη φορολογία. Αναγνωρίζω ότι η φορολόγηση τέτοιων εισοδημάτων ενδέχεται να προκαλέσει μείωση του Α.Ε.Π. (επίσημου και μη) νομίζω όμως ότι τα οφέλη, συνολικά, από τη μείωση του ελλείμματος είναι μεγαλύτερα. Άλλωστε, όπως παραδέχομαι, δεν πρόκειται παρά για μπακάλικη αριθμητική. :-)
Heinz,
«Συνένοχος ή βλαξ», για να θυμηθούμε και το μακαρίτη τον Κίτσο.
Εσείς τι λέτε;