Ντρίπλα

Θα πρέπει να είναι κανείς εξαιρετικά αφελής ώστε να μην αντιλαμβάνεται, πλέον, ότι τα περί δημοψηφίσματος κλπ. φαιδρά που υπό κράτος πανικού, υποτίθεται, εκστόμισε ο πρωθυπουργός πριν από καμμιά βδομάδα, δεν ήταν παρά ένας καλοσχεδιασμένος και 100% προσυμφωνημένος ελιγμός ώστε η νέα δανειακή σύμβαση, με όλα τα ανατριχιστικά της παραρτήματα, να ψηφιστεί ως διεθνής συνθήκη συνταγματικής, περίπου, ισχύος με αυξημένη πλειοψηφία 200+ βουλευτών από την παρούσα βουλή, έστω και με πρωθυπουργό κάποιον «υπεράνω υποψίας» (λέμε τώρα...) Παπαδήμο ή ξέρω 'γώ ποιον άλλον.

Το γεγονός ότι οι «εταίροι» μας δεν έχουν τρόπο να μας διώξουν από την ευρωζώνη, αλλά ούτε και να εμποδίσουν την Τράπεζα της Ελλάδος να «τυπώσει» ευρώ (το λεγόμενο Emergency Liquidity Assistance στο οποίο προέβη κάποια στιγμή η Ιρλανδία), πράγμα που σημαίνει ότι οι «απειλές» Μέρκελ, Σαρκοζί κλπ. αντιδημοκρατικών δυνάμεων είναι μέρος μιας διαπραγμάτευσης στην οποία ουδέποτε λάβαμε μέρος, θα παραμένει, γενικά, θέμα αναφοράς διαφόρων «γραφικών», καλή ώρα όπως η ημετέρα ταπεινότης.


Υ.Γ. Αν έχει κάποια παραπάνω αξία η επίκληση του δημοψηφίσματος από τον (πρώην;) πρωθυπουργό, είναι ότι κατέδειξε ότι η δημοκρατία έχει αξία για την διεθνή άρχουσα τάξη μόνο όταν την επικαλείται για να τα κάνει λίμπα στο Ιράκ, τη Σερβία, τη Λιβύη, όχι όμως και όταν υπάρχει ενδεχόμενο να αμφισβητηθούν τα άμεσα συμφέροντά της.