H.R. 1955

Μπορεί η Αστική Δημοκρατία να σιχαίνεται κάθε άποψη, ιδέα ή κίνηση που αντιτίθεται στο κοινωνικο-οικονομικό και ιδεολογικό πλαίσιό της, μπορεί να προσφεύγει σε κάθε μέσον, θεμιτό ή αθέμιτο, προκειμένου να τις φιμώσει και να κυνηγήσει τους πολίτες - φορείς της, εν πάση περιπτώσει πάντως μέχρι τώρα φρόντιζε να τηρεί τα προσχήματα, τα προσχήματα της πολιτικής ελευθερίας.

Καθαρά και απροσχημάτιστα μόνο τα φασιστικά καθεστώτα κυνήγησαν ιδέες και φρονήματα - και όχι μόνο. Μόνο σ' αυτά τα καθεστώτα που ο πολιτικός φιλελευθερισμός αντιμετωπίστηκε εξ αρχής ως αντίθετη και εχθρική ιδεολογία. Ακόμη και τα έκτακτα στρατοδικεία της μετεμφυλιοπολεμικής Ελλάδας για πράξεις - πραγματικές ή υποθετικές - πάσχιζαν να καταδικάσουν τους κυνηγημένους αριστερούς αν και όλοι γνώριζαν ότι διώκουν τις ιδέες, το φρόνημα και όχι τις πράξεις. Και τα διαβόητα «πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων», την κοινωνική - υποτίθεται - στάση δήλωναν και όχι την πολιτική. Ακόμη κι ο Στάλιν όταν έστελνε τους πρώην συντρόφους του για περισυλλογή σε αγροτουριστικά θέρετρα της αρκτικής φρόντιζε να βρει κάποιο πρόσχημα συνωμοσίας ή κατασκοπίας για λογαριασμό του ταξικού εχθρού. Α, όλα κι όλα, η επίφαση της πολιτικής ελευθερίας και ειδικότερα της ελευθερίας του λόγου έπρεπε να διατηρείται πάση θυσία.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 πολλοί νόμισαν πως με παγκόσμια επικράτηση του νεολιμπεραλισμού μετά την κατάρρευση των καθεστώτων του αν-ύπαρκτου σοσιαλισμού ο κόσμος θα μετέβαινε σε μια περίοδο διαρκούς ειρήνης, ελευθερίας και ευημερίας. Όμως ο κόσμος της μετασοβιετικής εποχής αποδείχτηκε πολύ πιο περίπλοκος και η νίκη του νεολιμπεραλισμού πύρρειος. Το Τέλος της Ιστορίας, η επικράτηση των ανοιχτών κοινωνιών, η οικονομική ευημερία και ο πλούτος που θα έφερναν οι παγκοσμιοποιημένες και ελεύθερες απο κρατικές στρεβλώσεις αγορές, όλες αυτές οι υποσχέσεις τινάχτηκαν στον αέρα. Προδομένος από τον άκρατο οικονομισμό του, ο νεολιμπεραλισμός χρεοκόπησε στις οικονομικές κρίσεις της δεκετίας του '90. Το φάσμα του νεοσυντηρητισμού άρχισε να ξεπροβάλλει για να κυριαρχήσει τελικά στις αρχές του αιώνα μας, όπως ακριβώς το φάσμα του φασισμού ξεπρόβαλε μέσ' από την δίνη του Μεσοπολέμου για να κυριαρχήσει μετά την κρίση του 1929.

Πρόσφατα το Αμερικανικό Κογκρέσσο ψήφισε το νόμο H.R. 1955 «για να αποτρέψει την εγχώρια τρομοκρατία και για άλλους σκοπούς». Σύμφωνα με το νόμο αυτό, το Υπουργείο Εθνικής Ασφάλειας (υπουργείο χαρακτηριστικό ολοκληρωτικών καθεστώτων, ακόμη κι εμείς καταργήσαμε το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης) οφείλει να αποτρέψει φαινόμενα «βίαιας ριζοσπαστικοποίησης (violent radicalization)». Τι είναι ακριβώς αυτό που θέλει να αποτρέψει το Αμερικανικό Κογκρέσσο, ας δούμε πώς το περιγράφει ο νόμος:

Ο όρος «βίαια ριζοσπαστικοποίηση» σημαίνει τη διαδικασία να υιοθετηθεί ή να προβληθεί ένα ριζοσπαστικό σύστημα πεποιθήσεων που αποσκοπεί να διευκολύνει την ιδεολογικοποιημένη βία ώστε να προαχθεί πολιτική, θρησκευτική ή κοινωνική αλλαγή.

Ο όρος «ιδεολογικοποιημένη βία» σημαίνει τη χρήση, το σχεδιασμό χρήσης ή την απειλή χρήσης ισχύος ή βίας από μια ομάδα ή ένα άτομο για να προβάλει τις πολιτικές, θρησκευτικές ή κοινωνικές πεποιθήσεις αυτής της ομάδας ή αυτού του ατόμου.

Αξίζει να σημειώσουμε πως ο νόμος αυτός εισήχθη από βουλευτή των Δημοκρατικών (έκπληξη;). Δεν χρειάζεται, νομίζω, ιδιαίτερη φαντασία για ν' αντιληφθεί κανείς τι είδους ρόλο αποκτούν με το νόμο αυτό οι υπηρεσίες του Υπουργείο Εθνικής Ασφάλειας των Η.Π.Α.

Ήδη έχουν προηγηθεί ο διαβόητος «Πατριωτικός Νόμος (USA PATRIOT Act)», o «Νόμος για την Ασφάλεια της Πατρίδας (Homeland Security Act)», το Γκουαντάναμο. Με τον νόμο H.R. 1955 (εκκρεμεί η έγκρισή του από τη Γερουσία) οι Η.Π.Α. θέτουν πλέον υπό τον έλεγχο του κράτους και στα όρια της νομιμότητας απόψεις και ιδέες των πολιτών που δεν ευθυγραμμίζονται με την κυρίαρχη ιδεολογία. Πολλοί θα συμφωνούσαν πως με την εφαρμογή αυτού του νόμου οι Η.Π.Α. θα πρέπει να θεωρούνται ολοκληρωτικό κράτος.

Δείτε κι αυτά:

• Ελευθεροτυπία - Και νέος και πολύ αντιτρομοκρατικός
• Naomi Wolf: Fascist America, in 10 easy steps
• H.R. 1955: Violent Radicalization and Homegrown Terrorism Prevention Act of 2007 (GovTrack.us)

Υ.Γ. Την ίδια στιγμή, στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, η κυβέρνηση των Εργατικών(;) στη Βρετανία ξαναγράφει το Habeas Corpus, ζητώντας να παραταθεί κι άλλο η ήδη εξωφρενικά μακρά προθεσμία (28 ημέρες) για την κράτηση υπόπτων για τρομοκρατικές ενέργειες χωρίς να απαγγελθεί κατηγορία.