Πυρηνική Ενέργεια; Γιατί όχι;

Το δεύτερο μέρος του τίτλου («Γιατί όχι;») έχει διττή σημασία: αφ' ενός μπορεί να υποδηλώνει κατάφαση ελλείψει άρνησης, αφ' ετέρου μπορεί να υποδηλώνει την τεκμηρίωση της άρνησης.

Τι κίνημα εναντίον της πυρηνικής ενέργειας ξεπήδησε μέσα από το φιλειρηνικό κίνημα της δεκαετίας του 1960, έχοντας ως πρωταρχικό στόχο τον πυρηνικό αφοπλισμό. Στη συνέχεια, ιδιαίτερα κατά τη δεκαετία του 1970, συνδυάστηκε με το οικολογικό κίνημα με αίτημα να πάψει να χρησιμοποιείται η πυρηνική ενέργεια ακόμη και για ειρηνικούς σκοπούς - για ηλεκτροπαραγωγή ουσιαστικά. Αν και στην αρχή το κίνημα κατά της πυρηνικής ενέργειας προέβαλε επίσης τα αιτήματα να περιοριστεί η αλόγιστη διεύρυνση της κατανάλωσης ενέργειας, να υιοθετηθούν τεχνολογίες που εξοικονομούν ενέργεια και να προαχθεί η χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αυτό που περισσότερο πέρασε στην κοινή γνώμη ήταν να παγιωθεί ένας σχεδόν μεταφυσικός φόβος για κάθε χρήση της πυρηνικής ενέργειας. Είναι άξιο προσοχής, και ενδεχομένως προσεκτικής έρευνας, ότι η γιγάντωση του κινήματος εναντίον της πυρηνικής ενέργειας συνέπεσε με το ξέσπασμα των πετρελαϊκών κρίσεων του 1973 και 1979, όταν δηλαδή έγινε σαφές ότι ο κόσμος δεν μπορεί να εξαρτάται μόνο από τα ορυκτά καύσιμα κι ότι πρέπει να αναζητηθούν εναλλακτικές πηγές ενέργειας.


Παραπλανητική εντυπωσιοθηρία: Ένα χέρι συντρίβει έναν πύργο ψύξης, στοιχείο που συναντάται σε κάθε θερμικό σταθμό
Η πυρηνική ενέργεια ξεκίνησε στραβά. Πρωτοχρησιμοποιήθηκε για να σπείρει τον όλεθρο και έκανε τον κόσμο ολόκληρο να ζει με τον τρόμο του πυρηνικού ολοκαυτώματος. Κι έτσι, ενώ φάνταζε ως η απόλυτη λύση στο ενεργειακό πρόβλημα, στο παγκόσμιο συλλογικό ασυνείδητο ταυτίστηκε με τον απόλυτο όλεθρο. Όχι ότι η χρήση της πυρηνικής ενέργειας για ηλεκτροπαραγωγή είναι χωρίς προβλήματα, κάθε άλλο μάλιστα. Ο κίνδυνος ενός ατυχήματος που θα απελευθέρωνε ανεξέλεγκτες ποσότητες ραδιενεργειας στο περιβάλλον παραμένει υπαρκτός ενώ μέχρι σήμερα ο πλέον ενδεδειγμένος τρόπος να διατεθούν τα κατάλοιπα του σχάσιμου υλικού είναι το τσιμεντάρισμα και η πόντισή τους στα βάθη των ωκεανών.

Τα ατυχήματα του Three Mile Island το 1979 και του Τσερνομπύλ το 1986 ήταν η χαριστική βολή στην πυρηνική ενέργεια, και έδειξαν να επιβεβαιώνουν αυτούς που διακήρυσσαν με έμφαση πόσο επικίνδυνη είναι και πόσο αναγκαίο να τεθεί στο περιθώριο. Βέβαια, οι συνέπειες από το ατύχημα του Three Mile Island θα μπορούσαν άνετα να συγκριθούν με πέντε χρόνια λειτουργίας των εγκαταστάσεων της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα, ενώ η καταστροφή του Μποπάλ είχε πολύ περισσότερα θύματα από αυτά που αποδόθηκαν στην καταστροφή του Τσερνομπύλ που έγινε δυο χρόνια μετά. Έτσι, τα εργοστάσια άνθρακα συνέχιζουν να εκπέμπουν ανεξέλεγκτα αμέτρητες ποσότητες αερίων ρύπων, βαρέων μετάλλων και ...ραδιενέργειας (και μάλιστα περισσότερο από ένα πυρηνικό εργοστάσιο αντίστοιχης ισχύος!), οι χημικές βιομηχανίες συνεχίζουν να διακινούν, να επεξεργάζονται και να πετούν τόννους τοξικών ουσιών, ο υδροφόρος ορίζοντας έχει ανεπανόρθωτα δηλητιριαστεί από τα φυτοφάρμακα, η τρύπα του όζοντος δεν λέει να μικρύνει και το φαινόμενο του θερμοκηπίου μας χτυπάει την πόρτα την ίδια στιγμή που η διπλωματία των αγωγών πετρελαίου και αερίου ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις. Τουλάχιστον μπορούμε να είμαστε ήσυχοι ότι έχουμε σταματήσει την πυρηνική ενέργεια. Οι ισχυρές αντιδράσεις έστειλαν αδιάβαστο το πυρηνικό πρόγραμμα που εισηγήθηκε η κυβέρνηση Κλίντον το 1996, ενώ ακόμη κι οι αδιόρθωτοι Γάλλοι που παράγουν το 80% της ηλεκτρικής ενέργειας από πυρηνικά εργοστάσια υποχρεώθηκαν τελικά να κλείσουν τον Superphénix, αν και στην αρχή ουδόλως πτοήθηκαν από την επίθεση με ρουκέτα ενός ελβετού οικολόγου. Και τα δύο αυτά προγράμματα αφορούσαν ατομικούς αντιδραστήρες που θα αξιοποιούν τα ραδιενεργά κατάλοιπά τους ως καινούργια καύσιμα (breeder reactors) - θα περιόριζαν δηλαδή το πλέον οξύ πρόβλημα της πυρηνικής ενέργειας.

Σιγά - σιγά μάθαμε να μη θέλουμε ούτε ζωγραφιστή την πυρηνική ενέργεια, όμως δεν μάθαμε να κάνουμε οικονομία στο ρεύμα - αντίθετα καταναλώνουμε ολοένα και περισσότερο. Αυτό είναι το στοίχημα που έχασαν (;) τα οικολογικά και αντιπυρηνικά κινήματα. Βέβαια, είδαμε τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ν' ανθίζουν (εις βάρος των φορολογουμένων και προς όφελος των επιχειρηματιών, συνήθως) δεν φαίνονται όμως ικανές να φέρουν την ενεργειακή άνοιξη. Χώρια που κι αυτές μπορεί να χάσουν την οικολογική τους διάσταση. Ήδη οι μεγάλες υδροηλεκτρικές μονάδες θεωρούνται ανεπιθύμητες ως καταστροφικές για το περιβάλλον. Η δημοφιλής σήμερα αιολική ενέργεια δεν αποκλείεται να χάσει την αίγλη της όταν δούμε με τα μάτια μας ανεμογεννήτριες σε μήκος 450 χλμ να παράγουν όση ηλεκτρική ενέργεια παράγει η ταπεινή Μεγαλόπολη ή αν διαπιστωθεί πως η λειτουργία τους είναι βλαπτική για την ορνιθοπανίδα και τα έντομα. Η πανάκριβη ηλιακή ενέργεια δεν φαίνεται να μπορεί ν' αποθηκεύει ηλεκτρική ενέργεια για το βράδυ, ενώ κανείς δεν γνωρίζει ακόμη τι να κάνει τους πανάκριβους ηλιακούς συλλέκτες μετά το πέρας της ωφέλιμης ζωής τους. Παρ' όλ' αυτά, αν και το συνολικό ανανεώσιμο ενεργειακό δυναμικό φτάνει και περισσεύει για να καλύψει και τις πιο εξωφρενικές απαιτήσεις, τεχνικοί λόγοι δεν επιτρέπουν να καλυφθεί από Α.Π.Ε. το 100% της ηλεκτρικής ενέργειας που ζητάει η ανθρωπότητα.

Με την τιμή των ορυκτών καυσίμων στα ύψη είναι αναμενόμενο να ξανανοίξει η συζήτηση περί πυρηνικής ενέργειας που είχε διακοπεί απότομα το 1986. Όπως έχει ξανανοίξει η συζήτηση για την αξία και την επικινδυνότητα του άνθρακα. Αυτή τη φορά η οποιαδήποτε απάντησή μας ας μην είναι παράγωγο νευρωτικής αντίδρασης αλλά λογικής επιλογής.

11 σχόλια

Τάδε έφη ange-ta

Αγαπητέ Βρένους,

Θα έπρεπε να σου απαντησω με ένα πολύ μεγάλο σεντόνι και πάλι δεν θα έφτανε.
Ομως, θα ήθελα να σου κάνω μια ειλικρινή ερώτηση.
Πόσο διατεθειμένος είσαι να αναθεωρήσεις αυτές τις πέρα για πέρα λαθεμένες απόψεις;
Διότι αν δεν είσαι, ότι και να πω χαμένο θα πάει.

Ας αρχίσουμε με το σούπερ φένιξ.
Τα κατάλοιπα του σούπερ φένιξ είναι ακόμα πιο πολύ τοξικοραδιενεργά.

Αν υπήρχε ΜΙΑ περίπτωση να κάψουν τα κατάλοιπα ενός πυρηνικού σταθμού μέχρι τέλους, θα το είχαν πράξει.

Σκέψου ΕΝΑ: Τα ραδιενεργά κατάλοιπα, παραμένουν ενεργά μερικά εκατομμύρια χρόνια, άντε να σου κάνω λίγο σκόντο μερικές εκατοντάδες χιλιάδες. Αν σκεφτείς, ότι τα θηλαστικά έχουν ζωή...........μόλις 150 εκατομμύρια χρόνια πάνω στη γη, ενώ ο homo sapiens- demens ΜΟΝΟ 100.000, αντε μαζί με τις ανθρωπίδες 700.000 καταλαβαίνεις για τι συζητάμε.

Η σκέψη, ότι το μπετόν έχει διάρκεια ζωής μεγαλύτερη απο τα κατάλοιπα είναι τρελλή!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Πάμε, πιο κάτω

Αντε και ξεχνάμε τα κατάλοιπα. Στο κάτω κάτω, δεν μας αφορά. Αφορά τα εγγόνια μας. Ε………… τα έχουμε χεσμένα έτσι και αλιώς, αφου υπάρχουν όλα όσα λές.
Δηλαδή, αφου τα έχουμε έτσι και αλιώς όλα καταστρέψει, ε... ας πάει και το παλιάμπελο.

Για πόσο καιρό νομίζεις, ότι η ανθρωπότητα μπορεί να καίει ουράνιο;;;;;;;;;
10 χρόνια;
100;
1000;

ΝΑ σου πω: ΜΟΝΟ 130, με την προϋπόθεση, ότι δεν θα υπάρξει ανάπτυξη στην Κίνα και στη Ινδία και αλλού, αλλά θα έχουμε την σημερινή εικόνα, και ΑΚΟΜΑ με την προϋπόθεση, ότι παράλληλα με τα πυρηνικά θα καίμε και πετρέλαιο και κάρβουνο και νερό και ηλιακά και ότι υπάρχει και δεν υπάρχει. Και ξέρεις γιατι;
Γιατι σε ενα πυρηνικό σταθμός δεν μπορείς να αυξησεις και να μειώσεις την παραγωγη ενέργειας, επομένως πρέπει να έχεις αλλες πηγές ενέργειας σε λειτουργία που θα καλύπτουν τις αιχμές. Αν δεν τις έχεις πρέπει να καταναλώνεις υπερβολικά για να παράγεις, που θα έχει σαν αποτέλεσμα να κάψεις το ουράνιο ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΩΤΗΡΙΟ ΥΛΙΚΟ σε 70 χρόνια, μπορεί και 50.
Αρα ΠΑΠΑΛΑ και μάλιστα γρηγορα!!!!

πιο γρήγορα και απο το πετρέλαιο.

Αλλά καλέ μου, όπως προείπα, σε 130 χρόνια είναι όλες ΟΙ ΚΑΛΕΣ ΠΗΓΕΣ ΠΑΠΑΛΑ!!!!!

Τι απομένει;

Ο ήλιος,

Γιατι να μην τον αναπτύξουμε απο τωρα;;

Απλά είναι τα πράγματα.

υπάρχουν συμφέροντα

Θα μπορούσα να συνεχίσω, αλλά πάει μακριά η βαλίτζα.

Μια ιδέα είπα.
Μια πικρή ιδέα απο πυρηνικά. Η πυρηνική ενέργεια είναι 1000 φορές πιο επικίνδυνη απο την πυρηνική βόμβα, που σκάει και τελείωσε, ενώ αυτη κάθεται στο βυθό του ωκεανού και περιμένει να πεθάνει το μπετόν.
Ενας δρακος δεμένος με ζελοφάν.

Τάδε έφη βοιωτός

Ενα ζήτημα σχετικά με την πυρηνική ενέργεια είναι ότι σε περίπτωση σοβαρού δυστυχήματος μπορεί να καταστραφούν ολοκληρωτικά απέραντες περιοχές, όχι σαν την Κοζάνη ή τη Βοιωτία αλλά σαν την Ευρώπη.

Τάδε έφη it is

Στις απώλειες από τα πυρηνικά ατυχήματα προσμετρώνται αυτοί που πεθαίνουν επιτόπου, ή και αυτοί που υποφέρουν μακροπρόθεσμα καθώς και τα παιδιά τους?

Ο ήλιος προς το παρόν τουλάχιστον φαίνεται ως η καλύτερη λύση, αν και πέρα από το θέμα τις νύχτας ή των περιοχών με πολύ μικρές περιόδους ηλιοφάνειας, έχουμε και το θέμα τις χαμηλής απόδοσης... δηλαδή του ποσοστού ηλιακής ενέργειας που μετατρέπουν τα φωτοβολταϊκά στοιχεία σε ηλεκτρική, που αν θυμάμαι καλά στην καλύτερη των περιπτώσεων φτάνει στο 40%...

Από την άλλη δεν έχουμε ακόμη φτάσει το τεχνολογικό επίπεδο να χρησιμοποιήσουμε τη σύντηξη... που το μόνο που παράγει ως απόβλητο ιδανικά είναι το ήλιο... και απαιτεί υδρογόνο... το κακό είναι πως είμαστε πολύ μακριά από το να αναπαράγουμε τις απαιτούμενες συνθήκες πίεσης και θερμοκρασίας με ασφαλή τρόπο...

Ειλικρινά πάντως πιστεύω πως αν ο στόχος της ανθρωπότητας ήταν η ευημερία της ίδιας της ανθρωπότητας και όχι το κέρδος, οι έρευνες για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας θα ήταν πολύ πιο μπροστά... και γενικότερα η κοινωνία μας θα ήταν πολύ πιο μπροστά...

Τάδε έφη Unknown

Τα σχόλιά σας υπογραμμίζουν πόσο αναγκαίο είναι να μιλήσουμε για την πυρηνική ενέργεια ψύχραιμα, χωρίς προκαταλήψεις και χωρίς παραπληροφόρηση.

Αγαπητή Ange-ta, είμαι έτοιμος να αναθεωρήσω κάθε εσφαλμένη άποψή μου αρκεί να μου την υποδείξει κάποιος - γι' αυτό άνοιξα και το θέμα :-)

Δεν νομίζω να υπάρχει σοβαρός άνθρωπος που να μην αναγνωρίζει ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα των πυρηνικών εργοστασίων είναι η διάθεση των καταλοίπων του σχάσιμου υλικού - ιδιαίτερα των υπερουράνιων στοιχείων. Οι εγκαταστάσεις με αντιδραστήρες ταχέων νετρονίων που θα «καίνε» και τα υπερουράνια κατάλοιπα (breeder reactors) αποσκοπούν να περιορίσουν αυτό το πρόβλημα. Η υπόθεση με τον Superphénix (που ήταν breeder reactor) είναι πολύ περίεργη. Δέχτηκε «οικο-τρομοκρατική» επίθεση, έκλεισε, ξαναλειτούργησε και έκλεισε οριστικά εξαιτίας των αντιδράσεων. Την ίδια στιγμή το μεγαλύτερο (αλλά μικρότερο σε μέγεθος) αδελφάκι του, ο Phénix, συνεχίζει να λειτουργεί. Τα κατάλοιπά τους, απ' όσο γνωρίζω, δεν διαφέρουν από αυτά των άλλων πυρηνικών σταθμών οπότε δεν καταλαβαίνω γατί τα χαρακτηρίζεις πιο επικίνδυνα.

Τα ραδιενεργά υλικά ακτινοβολούν για πάντα! Αυτό όμως που πρωτίστως ενδιαφέρει είναι η ένταση της ακτινοβολίας. Νομίζω ότι μπερδεύεις την ημιζωή ενός ραδιενεργού στοιχείου με την ένταση της ακτινοβολίας. Όσο μεγαλύτερη η ημιζωή ένος στοιχείου τόσο μικρότερη η ένταση της ακτινοβολίας του - χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ένα στοιχείο με μεγάλη ημιζωή είναι ακίνδυνο, έτσι; Τα αποθέματα σχάσιμου υλικού στον πλανήτη (που είναι ραδιενεργά και με μερικά εκατομμύρια χρόναι ημιζωής!) πράγματι είναι περιορισμένα γιατί οι κλασσικοί αντιδραστήρες χρειάζονται εμπλουτισμένο ουράνιο - το απεμπλουτισμένο γνωρίζουμε πού καταλήγει... Οι αντιδραστήρες ταχέων νετρονίων ωστόσο δεν χρειάζονται εμπλουτισμένο ουράνιο.

Αν η πυρηνική ενέργεια ήταν 1000 φορές πιο επικίνδυνη από την πυρηνική βόμβα, τότε με τόσους αντιδραστήρες σε λειτουργία δεν θα έπρεπε να μας ανησυχεί το ενδεχόμενο ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος! Σε καμμιά περίπτωση να λέμε ότι η βόμβα είναι λιγότερο επικίνδυνη από ένα πυρηνικό εργοστάσιο. Φυσικά, ο κίνδυνος πυρηνικών ατυχημάτων (φίλε Βοιωτέ) δεν είναι ανύπαρκτος, όπως καθόλου ανύπαρκτος δεν είναι άλλωστε ο κίνδυνος να μολυνθούν τα νερά με εξασθενές χρώμιο. Ωστόσο, ο κίνδυνος «να καταστραφούν ολοκληρωτικά απέραντες περιοχές σαν την Ευρώπη» σε περίπτωση πυρηνικού ατυχήματος είναι παρατραβηγμένος. Ακόμη και στην περίπτωση του Τσερνομπύλ όπου η ραδιενέργεια που εκλύθηκε στην ατμόσφαιρα ήταν 30 φορές αυτή της βόμβας της Χιροσίμα, η καταστροφή δεν ήταν τόσο εκτεταμένη. Και βέβαια (αγαπητέ it is) τις συνεπειες και τα θύματα των πυρηνικών ατυχημάτων (πρακτικά μιλάμε για το Τσερνομπύλ και δευτερευόντως για το Three Mile Island, δεν έχουν συμβεί άλλα ατυχήματα τέτοιας έκτασης) κάποιοι θα βρεθούν να τα υπολογίσουν σε βάθος χρόνου, πχ. για το Τσερνομπύλ η εκτίμηση είναι για 10.000 νεκρούς. Πόσοι όμως έχουν πάει πρόωρα στον Άγιο Πέτρο εξ αιτίας πχ. των μονάδων της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα ή της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης στο Πέραμα κανένας δεν θα μπει στον κόπο να υπολογίσει...

Ο ήλιος! Αχ, ο ήλιος. Αν μπορούσαμε να μαζέψουμε ολόκληρη την ηλιακή ενέργεια που φτάνει στη γη θα κάλυπτε πάνω από 8000 φορές τις τωρινές ενεργειακές μας ανάγκες! Δυστυχώς όμως δεν έχει βρεθεί ακόμη αποτελεσματικός και «καθαρός» τρόπος να αποθηκεύουμε την ηλιακή ενέργεια ούτε υπάρχουν ακόμη απαντήσεις στο πώς θα διαχειριστούμε τα φωτοβαλταϊκά στοιχεία μετά το πέρας της ζωής τους. Μέχρι να λύσουμε αυτά τα προβλήματα θα είμαστε δέσμιοι περισσότερο «βρώμικων» πηγών ενέργειας. ΔΕΝ είναι πάντως τα συμφέροντα που εμποδίζουν την ανάπτυξη της ηλιακής ενέργειας (αν και υπάρχουν και τέτοια), όλες οι καθώς πρέπει πετρελαιοεταιρείες έχουν τμήματα που αναπτύσσουν και εμπορεύονται ηλιακά συστήματα!

Υ.Γ. Να ξαναπώ ότι κατά την άποψή μου η στάση που έχουν οι κοινωνίες μας απέναντι στην πυρηνική ενέργεια δεν προέρχεται από ψύχραιμη και ορθολογική αξιολόγηση των προβλημάτων που ενέχει σε σύγκριση με τις άλλες παραγωγικές δραστηριότητας αλλά από έναν μάλλον νευρωτικής τάξης πανικό. Δεν θέλουμε την πυρηνική ενέργεια αλλά μιλάμε με τις ώρες στο κινητό, ψηνόμαστε κάτω από τον ήλιο, πάμε με το αυτοκίνητο στο περίπτερο, βάζουμε τα κλιματιστικά στο φουλ και μας ενοχλεί η θέα των ανεμογεννητριών. Για δέσιμο δεν είμαστε;

Τάδε έφη ange-ta

Εχω πλήρη συναίσθηση της ημιζωής και της πλήρης ραδιενεργούς ζωής ενός υλικού. Η πρωτη είναι πεπερασμένη η δεύτερη απειρη. (Γνωρίζω και να την υπολογίζω)
Καθόλου δεν σημαίνει ότι ένα υλικό είναι ακίνδυνο μετά τη λήξη της ημιζωής, που είναι τα χρόνια που σου ανέφερα. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα.
Εγω σου είπα να δεις το χρόνο που η ανθρωπότητα μπορεί να χρησιμοποιήσει ουράνιο, για να καταλάβεις, ότι η οποιαδηποτε συζήτηση είναι χωρίς αξία.

Η διαφορά του brutreaktor είναι στο καυσιμο υλικό. Οι κλασικοί καίνε ουράνιο και οι άλλοι το κατάλοιπο της καύσης που είναι πλουτώνιο. Το πλουτώνιο είναι μια λεπτη τοξική και ραδιενεργη σκόνη που είναι ικανή να σκοτώσει όλη την πανίδα και τη χλωρίδα. Πέρα απο την διαχείρηση του πλουτωνίου που είναι σχεδόν αδύνατη, οι breeder reactors παρουσιάζουν και άλλα προβλήματα ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΚΟΜΑ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ KAI όχι μόνο ραδιενέργειας.

Η ηλιακή ενέργεια, με τη σημερινή τεχνολογία είναι μια πάρα πολύ εφαρμόσιμη λυση!!!!!!!

Μα πάρα πολύ!

Τόσο που την κρύβουν επιμελώς!

Ακόμα, και η εφαρμογη της πυρηνικής τήξης, έχει ξεχαστεί ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΓΙΑΤΙ, η μάλλον ξέρω:
Θέλουν να πουλήσουν καμμια 100 πυρηνικά, πριν παλιώσουν ντιπ για ντιπ και δεν τα κοιτάνε ούτε οι γύφτοι!!!

Εμείς είμαστε πάντως γενικως ενας καλός αποδέκτης σκουπιδιών και καταλοίπων!
Να δεις που όσονούπω θα συζητάμε για κανένα μικρούλη πυρηνικούλι.

Τάδε έφη Unknown

Ange-ta, οι breeder reactors καίνε και ουράνιο, και πλουτώνιο, ακόμη και θόριο. Δεν τίθεται θέμα ιδιαίτερης διαχείρισης του παραγόμενου πλουτωνίου σ' αυτούς τους αντιδραστήρες γιατί το χρησιμοποιούν ως καύσιμο (σε αντίθεση με τους κλασσικούς αντιδραστήρες από τους οποίους πρέπει να απομακρυνθεί). Αυτό άλλωστε λέγεται ότι είναι ένα από τα πλεονεκτήματα των breeder reactor - το άλλο είναι ότι δεν χρειάζονται εμπλουτισμένο ουράνιο, γεγονός που αυξάνει δραματικά τα ενεργά αποθέματα ουρανίου (υπολογίζονται σε 1500 χρόνια). Φυσικά η διαχείριση του πλουτωνίου - που είναι πράγματι τοξικό και ραδιενεργό αλλά όχι περισσότερο από άλλα στοιχεία όπως το πολώνιο πχ. - δεν είναι αδύνατη αφού υπάρχει σε τόσα πυρηνικά όπλα. Λέω τώρα, αφού το πλουτώνιο των όπλων δεν μπορούμε να το κάνουμε τίποτε άλλο, δεν θα ήταν προτιμότερο να το χρησιμοποιήσουμε ως καύσιμο σε αντιδραστήρες;

Φυσικά οι breeder reactor έχουν πάρα πολλά τεχνικά προβλήματα, αν δεν είχαν, μόνο τέτοιοι θα υπήρχαν. Και ο πάγος που μπήκε μετά το Τσερνομπύλ δεν βοήθησε στην βελτίωση της τεχνολογίας τους, αντίθετα, πολλοί που ήταν σε πειραματικό στάδιο έκλεισαν.

Πάντως, ό,τι και να λέμε εμείς, όσο κι αν αντιδρά το αντι-πυρηνικό κίνημα, η Κίνα και η Ινδία έχουν μπει χοντρά στο παιγνίδι της πυρηνικής ενέργειας, κι αυτή είναι μια πραγματικότητα που θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε.

Ποιος κρύβει την ηλιακή τεχνολογία; Χιλιάδες αιτήσεις συμπατριωτών μας που επιθυμούν (με το αζημίωτο) να στήσουν πάρκα φωτοβολταϊκών εκκρεμούν στο Υπουργείο Ανάπτυξης! Πάντως πέρα από τον πικρό σαρκασμό για το ξαφνικό ενθουσιασμό των συμπατριωτών μας για την ηλιακή ενέργεια, το πρόβλημα της αποθήκευσης παραμένει άλυτο καθώς με τη σημερινή τεχνολογία τα υλικά των συσσωρευτών εύκολα συγκρίνονται σε τοξικότητα με το πλουτώνιο (μόλυβδος, κάδμιο κλπ).

Α, για τη σύντηξη συλλαμβάνεσαι αδιάβαστη!

Τάδε έφη ο δείμος του πολίτη

vrennus, κι εγώ έχω μερικές διαφωνιούλες, όχι στα γενικά σχόλια και κρίσεις, αλλά στην ουσία. Ο ηλεκτρισμός είναι πολιτισμός. Δεν μπορούμε να αναθεωρήσουμε την ανάγκη της ηλεκτρικής ενέργειας και τη σημασία της για την εξέλιξη της κοινωνίας και της τενχολογίας. Από απλές ενέργειες ατομικές (π.χ. καθημερινό μπάνιο => όχι χολέρα κτλ) μέχρι βιομηχανικές ανάγκες καλύπτονται ή στηρίζονται στη χρήση ηλεκτρικού ρεύματος.

Πέραν τούτων όμως, το στοίχημα που χάθηκε ήταν ότι δεν ασκήθηκε ισχυρή πίεση για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Τα "δημοκρατικά" αμερικανικά ΜΜΕ στήριζαν προπαγανδιστικά κάθε άλλη μορφή ενέργειας παρά τις ανανεώσιμες, οι οποίες απαιτούσαν πάντα τεράσιες επενδύσεις επενδυτικές. Στήριζαν την πυρηνική ενέργεια γιατί απέφερε τεράστια κέρδη σε όποιον τα διαχειρίζονταν. Να σημειώσω μόνο ότι όσο κι αν εμείς -οι απλοί πολίτες- περιορίζουμε τις σπατάλες μας (πόσο ακόμα γμτ με τέτοιες αυξήσεις θα το κλείσουμε το ρημάδι), οι βιομηχανίες ξοδεύουν πάνω από το 60% της κατανάλωσης ηλεκτρικού.

Τάδε έφη Unknown

Η επέκταση των ΑΠΕ δεν είναι μονάχα ζήτημα βούλησης. Δεν οφείλεται στην έλλειψη πίεσης (από ποιους;) που δεν έχουν διαδοθεί οι ΑΠΕ. Ας μην ξεχνάμε ότι μέχρι και μετά τη βιομηχανική επανάσταση όλη η ενέργεια που χρειαζόταν η ανθρωπότητα προερχόταν από ΑΠΕ. Οι ΑΠΕ περιθωριοποιήθηκαν επειδή είχαν συγκεκριμένα τεχνικής και οικονομικής τάξης μειονεκτήματα.

Δεν συμφωνώ με την άποψη ότι οι ΑΠΕ έχουν παραμεληθεί, κάθε άλλο. Μεγαλύτερη τεχνολογική πρόοδος έχει συντελεσθεί τα τελευταία 50 χρόνια πχ. στις ανεμογεννήτριες και τα φωτοβολταϊκά παρά στις μηχανές εσωτερικής καύσης. Ούτε συμμερίζομαι την άποψη ότι τα ΜΜΕ στήριζαν «κάθε άλλη μορφή ενέργειας παρά τις ανανεώσιμες» επειδή απαιτούν τεράστιες επενδύσεις, οι ΑΠΕ απαιτούν ακόμη πιο μεγάλες επενδύσεις. Όσο για την κερδοφορία, μέχρι πρόσφατα σ' όλο σχεδόν τον κόσμο η ηλεκτροπαραγωγή ήταν υπόθεση του κράτους, επομένως δεν ήταν εκεί το εμπόδιο. Το εμπόδιο ήταν καθαρά το πολύ υψηλό κόστος και η μεταβλητότητα της διαθεσιμότητα των ΑΠΕ. Να υπογραμμίσουμε και το γεγονός ότι η υδροηλεκτρική ενέργεια θεωρείται πλέον αντι-οικολογική.

Προσωπικά θεωρώ ότι, μέχρι να λυθεί το πρόβλημα της αποθήκευσης της ηλεκτρικής ενέργειας, οι ΑΠΕ μόνο επικουρικό ρόλο μπορούν να έχουν, και με τον όρο ότι οι κοινωνίες μας θ' αποφασίσουν να υποστούν το αυξημένο κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος που συνεπάγονται οι ΑΠΕ. Στο μεταξύ, να κρατάμε στα υπ' όψιν ότι τους κινδύνους της πυρηνικής ενέργειας είναι που μας επισείουν όλοι αυτοί που θέλουν να καταπιούμε αμάσητα τα εργοστάσια λιθάνθρακα που πλασάρουν.

Τάδε έφη ange-ta

Vrennus

Είναι κάπως δύσκολο να πούμε αυτά που ξέρουμε και ακόμα πιο δύσκολο να φανταστούμε αυτά που δεν ξέρουμε.

Είναι μία αφάνταστη ύβρις του ανθρώπου να βάζει σε κίνδυνο τον πλανήτη ολάκαιρο για να κόβει τη μπαμπάνα με ηλεκτρικό δρεπάνι, όπως προείπα.

1. Είναι μύθος, ότι η ενέργεια η ηλιακή δεν αποθηκεύεται.
Σκέψου ένα ηλιακό που την ημέρα τροφοδοτεί με ρεύμα ένα χωριό και ανεβάζει νερό σε ένα χ ύψος. Την νύχτα, αφήνει το νερό να επιστρέψει στη πηγή του και παράγει ρεύμα. Ένα παράδειγμα αποθήκευσης ενέργειας.

Αυτό δεν είναι φαντασία μου.

2. Είναι μύθος, ότι μπορείς να διαχειριστείς το πλουτώνιο και το θώριο με ευκολία κάρβουνου και ακόμα μεγαλύτερος μύθος, ότι τα ρίσκα είναι προβλέψιμα και περιορισμένα.
3. Είναι τεράστιος μύθος, ότι ο breeder reactor, έχει πλεονεκτήματα έναντι των κλασσικών, γιατί έχει ακόμα 1400 χρόνια ζωής.
4. Το γεγονός, ότι η Κίνα και η Ινδία έχουν μπει στο παιγνίδι δεν μαρτυρά τίποτα για την αξία των πυρηνικών εργοστασίων. Η απλή παροιμία, που λέει το σταμνί πάει πολλές φορές στην βρύση, αλλά μια φορά σπάζει είναι γνωστό.
Δεν υπάρχει πιο λάθος επιχείρημα, από το: μα μέχρι τώρα ΜΟΝΟ ένα Τσερνομπίλ έχουμε, που είναι το πρόβλημα των πυρηνικών;
Ούτε αφού έχουμε πυρηνικά όπλα, γιατί να μην έχουμε πυρηνικούς σταθμούς.

5. Μου λες για τις χιλιάδες αιτήσεις των συμπατριωτών μας για ηλιακή ενέργεια. Από τις χιλιάδες, δεν πρόκειται να εγκριθούν, παρά ένα μικρό ποσοστό.
Επομένως ο σαρκασμός ας μετατεθεί στο τάχα μου τάχα ενδιαφέρον αυτών που ΔΕΝ κρύβουνε αλλά που κατά σέ προωθούν την ηλιακή ενέργεια και όχι σ αυτούς που κάνουν αιτήσεις τσάμπα και βερεσέ.
6. Βέβαια τα βολταϊκά της εμβέλειας του λαμπρού μας υπουργείου, δεν είναι αυτό που εννοούμε με χρήση ηλιακής ενέργειας σε ευρύτερο επίπεδο!!

7. Είναι, εκτός επιστημονικού δεδομένου η σύγκριση του μολύβδου με το πλουτώνιο και το θώριο.

8. Είναι ένας άλλος μύθος, ότι τα υδροηλεκτρικά είναι αντι-οικολογικά, σε σύγκριση με τα εκτρώματα τα πυρηνικά. Σπαταλάει το νερό ενας υδροηλεκτρικός σταθμός και πιθανόν να στερεί νερό για τη γεωργία.
ΑΛΛΑ Η ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΝΕΡΟΥ ΠΟΥ ΣΠΑΤΑΛΑΕΙ ένα πυρηνικός σταθμός για να ψύχεται είναι εξίσου τεράστια και μάλιστα μεγαλύτερη, γιατί εξατμίζεται, άσε που είναι και κομματάκι ραδιενεργό.
9. Όσο για τη σύντηξη, δεν ξέρω ποιος είναι ο αδιάβαστος, γιατί όπως σου προείπα , τώρα το εύκολο εμπόριο είναι τα πυρηνικά σχάσης. Το άλλο αργεί ακόμα. Και κυρίως ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΣΧΗΜΑΤΙΣΤΕΙ ΤΟ ΛΟΜΠΥ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΜΠΟΡΙΑ ΤΟΥ.
10. Η εξάπλωση του δικτύου πυρηνικών δημιουργεί ένα κόσμο εφιάλτη.
Δεν είναι ΜΟΝΟ τα ραδιενεργά κατάλοιπα, που είναι ΑΛΥΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟ, είναι και όλα τα σκουπίδια του. Τα εργαλεία, τα πιάτα, τα ποτήρια, τα ρούχα, τα νερό, οι πετσέτες, τα έπιπλα, τα αποφάγια, Ο,ΤΙ βρίσκεται και δεν βρίσκεται μέσα σε έναν σταθμό παραγωγής ρεύματος από σχάση θέλει ειδική διαχείριση, ειδική απομάκρυνση, ειδική τοποθέτηση, ειδική μεταφορά, ειδικό θάψιμο. ΠΟΥ ΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ: ΠΟΥ ΘΑ ΖΗΣΟΥΝΕ ΤΑ ΑΛΛΑ ΖΩΑ ΚΑΙ ΦΥΤΑ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Γιατί αυτό το γελοίο ζώο ο homo demens νομίζει ότι είναι ο θεός και κάτι παραπάνω;;;
Γιατί δεν ανατριχιάζουμε από την τεράστια ύβρη που έχει εξαπολύσει;;;

Τάδε έφη Unknown

Να ξεκαθαρίσουμε πρώτ' απ' όλα ότι το ζήτημα (το δίλημμα) δεν είναι μεταξύ ΑΠΕ και πυρηνικής ενέργειας. Νομίζω πως δεν ύπάρχει σώφρων άνθρωπος στον πλανήτη που να προέκρινε την πυρηνική ενέργεια όταν θα μπορούσε να αξιοποιήσει αποτελεσματικά τις ΑΠΕ.

Ο προβληματισμός μου αφορούσε τη δαιμονοποίηση της πυρηνικής ενέργειας. Το γεγονός ότι η συζήτηση για τους κινδύνους της - που το δίχως άλλο είναι και πραγματικοί και σοβαροί - διολισθαίνει προς τη σφαίρα της μεταφυσικής και του μύθου. Εννοώ ότι δεν αξιολογούμε την επικινδυνότητα της πυρηνικής ενέργειας αλλά αυτόματα και σχεδόν ασυνείδητα της βάζουμε το χειρότερο βαθμό. Κάτι που δεν κάνουμε με την ίδια ευκολία για άλλες εξαιρετικά επικίνδυνες και επιβλαβείς δραστηριότητές μας.

Δεν έχει νόημα να συζητάμε εδώ αν οι breeder reactors πλεονεκτουν έναντι των κλασσικών κι αν μπορούν να περιορίσουν τα πυρηνικά κατάλοιπα. Έχει όμως νόημα να αναρωτιόμαστε γιατί μετά το Τσερνομπύλ σταμάτησε κάθε πυρηνικό πρόγραμμα ενώ μετά την τραγωδία του Μποπάλ τα πάντα συνέχισαν λες και δεν είχε συμβεί τίποτε. Δεν έχει νόημα να συζητάμε για πώς μπορούν να αποθηkευτούν με ασφάλεια τα πυρηνικά κατάλοιπα. Έχει όμως νόημα να αναρωτιόμαστε γιατί κάνενας δεν διερευνεί τις μακροχρόνιες συνέπειες πχ. από την ολοσχερή καταστροφή με κάθε είδους τοξικά του Θριασίου, από τη λειτουργία των εργοστασίων της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα, από τον ανεπανόρθωτη δηλητηρίαση με κάθε λογής φυτοφάρμακα των υπόγειων υδάτων. Αυτό, δηλαδή, που νομίζω πως είναι το ζητούμενο είναι να βάλουμε την πυρηνική ενέργεια στη θέση που πραγματικάτης πρέπει σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες, περισσότερο ή λιγότερο καταστροφικές ανθρώπινες δραστηριότητες. Γαιτί το να ξεσηκωνόμαστε να μη γίνει πυρηνικό εργοστάσιο στη γειτονιά μας όταν αδειάζουμε το κλοφέν των μετασχηματιστών στην πίσω αυλή μας είναι προδήλως γελοίο, έτσι;

Προσωπικά δεν νομίζω να υπάρχουν λόμπυ ιδιωτικών κεφαλαίων που προωθούν την πυρηνικά ενέργεια. Η πυρηνική ενέργεια παντού και πάντα ήταν και είναι υπό τον αυστηρό έλεγχο του κράτους, για ευνόητους λόγους, κάτι που γενικά δεν ενθαρρύνει τα ιδιωτικά κεφάλαια. Αντίθετα, σήμερα, ο καταιγισμός πιέσεων και προπαγάνδας αφορά την προώθηση του λιθάνθρακα, καύσιμο που διαθέτουν σε αφθονία οι Η.Π.Α., κι αυτό σε πείσμα της ανάγκης να περιοριστούν οι εκπομπές CO2.

Η αισιοδοξία και η πίστη σου ange-ta στις ΑΠΕ μου αρέσει, παρ' όλο που δεν μπορώ να συμμεριστώ τον μέγεθος του ενθουσιασμού σου. Πέρα από τα πάμπολα και δύσκολα τεχνικά προβλήματα που πρέπει να ξεπεραστούν ώστε οι ΑΠΕ να τροφοδοτούν κατ' αποκλειστικότητα με ενέργεια τον πλανήτη (πχ. στο παράδειγμα των υβριδικών σταθμών με τους ταμιευτήρες νερού, πού θα βρεθούν τόσοι ταμιευτήρες κατάλληλοι για την αποθήκευση τής ηλεκτρικής ενέργειας) πρέπει και οι κοινωνίες μας να αποδεχτούν να επωμιστούν το ανάλογο κόστος σήμερα προς όφελος των παιδιών μας αύριο. Αυτό, νομίζω , είναι και το πλέον δύσκολο.

Υ.Γ. Η αλήστου μνήμης Enron έχει πραγματοποιήσει δυο επενδύσεις ΑΠΕ στην Ελλάδα - στην Κρήτη συγκεκριμένα, και πιο συγκεκριμένα δύο αιολικά πάρκα! Σχεδίαζε μάλιστα και ένα μεγάλο πάρκο με φωτοβολταϊκά αλλά η επένδυση κάπου σκάλωσε. Αυτά για να μη νομίζετε ότι το λόμπυ της ενέργειας είναι κατά των ΑΠΕ!

Τάδε έφη ange-ta

καλησπέρα vrenus

μου λες:
"Η αισιοδοξία και η πίστη σου ange-ta στις ΑΠΕ μου αρέσει":

Δεν είναι αισιοδοξία, είναι γνώση, αλλά και η τυφλα μου να ήτανε, δεν απαντάς τι θα κάνει η ανθρωπότητα, όταν τελειώσουν οι μη ΑΠΕ;;;;;

Αν κάποια μέρα ο άνθρωπος ξυπνήσει και θέλει να θεραπεύσει τις πληγές που έχει ανοίξει, ΔΥΟ πληγές ΔΕΝ θα καταφέρει να επουλώσει ΠΟΤΕ: Τις βλάβες απο ραδιενέργεια και τα μεταλλαγμένα τρόφιμα.

ΝΑ γιατι, παρότι διαμαρτυρόμαστε, όλοι εμεις οι αφελείς οικολόγοι για όλες τις βλάβες που προκαλεί ο άνθρωπος στο περιβάλλον, μας πιάνει υστερία με τα πυρηνικά.

Η απορία μου είναι γιατι δεν πιάνει υστερία όλους σας;;

Ολες τις άλλες βλάβες θα τις επανορθώσει ΑΝ ΘΕΛΕΙ!

Εσείς τι λέτε;