Γυρίσματα

Έχει ο καιρός γυρίσματα... Πόσο λοιδωρήθηκαν οι αριστεροί μετά το '90, μετά την κατάρρευση του ανύπαρκτου σοσιαλισμού; Τι γραφικοί χαρακτηρίστηκαν, στην καλύτερη περίπτωση, τι χιτλερίσκοι στη χειρότερη. Ακόμη κι αυτοί που δεν ήθελαν να έχουν την παραμικρή σχέση με τα σταλινικά καθεστώτα. Ακόμη κι αυτοί που κυνηγήθηκαν από τα σταλινικά καθεστώτα. Ποιος τολμούσε να αναφερθεί σε Μαρξ, σε Γκράμσι, σε Αλτουσσέρ ή και στη Φραγκφούρτη ακόμη χωρίς να δεχτεί από συγκαταβατικά χαμόγελα μέχρι περιφρόνηση και χλευασμό. Κι ήρθε η στιγμή που όλο παραμύθι της χρηματοπιστωτικής αγοράς τελείωσε κι η φούσκα έσκασε. Κι αίφνης, όλοι οι προφήτες της απορρύθμισης και του οικονομικού λιμπεραλισμού, οι επίδοξοι νεκροθάφτες του σοσιαλισμού, αυτοί που περιγελούσαν τα «απολιθώματα», βρέθηκαν στην καθόλου ευχάριστη θέση να απολογούνται, αυτοί πλέον, για τα επιτεύγματα της κοσμοθεωρίας τους και να κοιτάζουν αμήχανα το επάρατο κράτος να επεμβαίνει ως από μηχανής θεός για να σώσει το σύστημα ή, ακόμη χειρότερα, να υιοθετούν θέσεις των «απολιθωμάτων», όπως ας πούμε «τον εκδημοκρατισμό του ελέγχου των επιχειρήσεων»!

8 σχόλια

Τάδε έφη Ανώνυμος

Α, δηλαδή ανύπαρκτος ο σοσιαλισμός, υπαρκτός ο λιμπεραλισμός.
Ωραίος ο παίκτης...

Τάδε έφη Ανώνυμος

χμ, κανείς δεν μπορεί να καταργήσει την ιστορία, ούτε να σταματήσει τη διαλεκτική...

Τάδε έφη Unknown

Να υποθέσω Ρ.Ρ. ότι έχετε αποκηρύξει τον εξάδελφο Ρόναλντ και την θεία Μαργκαρετ ως κρατικιστές; ;-) Όπως οι νεολιμπεραλιστές απολάμβαναν να ταυτίζουν το σοσιαλισμό με τον Στάλιν και τον Πολ-Ποτ, ημείς οι αριστεροί δεν δικαιούμαστε να συγκρίνουμε τον λιμπεραλισμό με τον Μπους και τον Πινοσέτ; Αν μη τι άλλο οι αριστεροί κατανόησαν από καιρό (όσοι κατανόησαν τέλος πάντων) ότι ο Στάλιν υπήρχε ως δυνατότητα στη σοσιαλιστική επανάσταση, οι λιμπεραλιστές πότε θα κατανοήσουν ότι το κράτος δεν έρχεται από το υπερπέραν αλλά λειτουργεί ως πιστός εντολέας της αγοράς.

Τάδε έφη ο δείμος του πολίτη

Κι όμως το φάντασμα ακόμα το πυροβολούν. Ακόμα μιλάνε για αυτορύθμιση, ενώ ξεχνάνε επίτηδες ότι η αγορά δεν είναι μία οντότητα με δική της λογική, αλλά μία άμορφη μάζα συμφερόντων οικονομικών. Δεν πειράζει, με τη σκέψη τους ουσιαστικά αποδεικνύουν ότι η "δημοκρατία" έχει ανάγκη από ένα κράτος μεσολαβητή.

Τάδε έφη heinz

Πολύ βιαζόμαστε να χαρούμε νομίζω. Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά.
Όσο δεν υπάρχει αλλαγή στην νοοτροπία των πολιτών, οι κρίσεις απλώς θα ανακυκλώνονται.

Επίσης, κάποιος ψύχραιμος απολογητής του συστήματος, θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι ναι, το σύστημα αυτορρυθμίζεται. Και ότι τώρα βρίσκεται σε μια φάση αυτοκατάλυσης, ώστε να μπορέσει να αναδημιουργήσει τα συστατικά του από τα συστατικά του.

Είναι πολύ μεγάλη η συζήτηση, κι είναι εύκολο να θεωρήσουμε τις κοσμοθεωρίες μας "αντικειμενικές". Όσο δεν υπάρχει σαφής πολιτική απάντηση, δεν υπάρχει νομίζω και λύση.

Ήτοι, δηλαδή και δηλονότι(!!!!):

Τέσσερις περιπτώσεις μπορούμε να διακρίνουμε, όταν έχουμε λάθος έξοδο ενός συστήματος...

1. Λάθος του παρατηρητή (λάθος ερμηνεία - η έξοδος είναι ορθή).
2. Τυχαία βλάβη που δεν χρειάζεται διορθωτική παρέμβαση, (αφήστε το, θα αυτορρυθμιστεί).
3. Δυσλειτουργία που χρειάζεται διορθωτική παρέμβαση.
4. Κανένα λάθος και καμία δυσλειτουργία. Το σύστημα δίνει ορθή, πλην ανεπιθύμητη έξοδο.

Μόνο η περίπτωση (4) επιβάλει την προοπτική της αλλαγής και παρουσιάζει σημαντικό πρόβλημα στους απολογητές του συστήματος.
"Αυτοί" είναι στην περίπτωση (3). Αλλά, "εμείς", μπορούμε να πείσουμε ότι είμαστε στην (4); Και, είμαστε στην (4);

Τάδε έφη Ανώνυμος

πολύ καίρια η παρέμβαση του Χέινζ. Αλλά μετά την έξοδο τι; Μήπως την βλέπουμε, αλλά δεν μπορούμε να βγούμε;

Τάδε έφη Unknown

Ησυχάστε, το σύστημα έχει πολλά ψωμιά ακόμη, οι κρίσεις του είναι που το ξαναγενάνε (σαν το μυθικό φοίνικα). Αναλογιστείτε μονάχα τώρα που κατακρημνίζονται τα χρηματιστήρια τι κάνουν το ρευστό που μάζεψαν όσοι κατέβηκαν έγκαιρα από το τραίνο - αφήνοντάς το να εκτροχιαστεί.

Τα (1) και (4) αγαπητέ Heinz είναι ταυτόσημα, η διαφορά έγκειται στο πώς προσλαμβάνει την έξοδο ο εκάστοτε παρατηρητής. Οι απολογητές του συτήματος μάλλον είναι στην (1) ή τη (2) περίπτωση. Οι κυβερνησεις μας είναι στην (3). Εμείς στην (4) είμαστε, αλλά είμαστε λιγοστοί ;-)

Τάδε έφη heinz

Πολύ στο κονστρουκτιβιστικό μου το πήγες φίλε Vrennus, αλλά ναι, είμαι απόλυτα σύμφωνος.

Εσείς τι λέτε;